Το The Book.Gr προτείνει για αυτό το Σαββατοκύριακο το βιβλίο του João Ricardo Pedro “Το δικό σου πρόσωπο θα είναι το τελευταίο” που κυκλοφόρησε την άνοιξη του 2019 από τις εκδόσεις Πόλις.
“Εκείνο το πρωί, ανάμεσα στις εννέα και είκοσι και στις δέκα ακριβώς, ο Ντουάρτε διέτρεξε δώδεκα φορές την περίμετρο της εκκλησίας. Όχι πως του έλειπε το θάρρος να μπει μέσα, απλώς δεν ήταν αυτή η πρόθεσή του. Σκόπευε μόνο να διατηρήσει μια άνετη ή τουλάχιστον υποφερτή απόσταση. Μια απόσταση χάρη στην οποία δεν ένιωθε ούτε υπερβολικά κοντά, ούτε υπερβολικά μακριά”.
H “Estado Novo”, το νέο κράτος όπως ονομάστηκε του πραξικοπηματία Αντόνιο ντε Ολιβέιρα Σαλαζάρ έμεινε στην εξουσία ως το 1974. Στις 25 Απριλίου φιλοδημοκρατικά και φιλοκομμουνιστικά μέλη του Πορτογαλικού στρατού αναμείχθηκαν με κατοίκους της Λισαβόνας ανατρέποντας το στρατιωτικό καθεστώς. Η επανάσταση έμεινε γνωστή ως Επανάσταση των γαρυφάλλων καθώς οι επαναστάτες είχαν τοποθετημένα στις κάννες των όπλων τους γαρύφαλλα.
Η Επανάσταση των γαριφάλλων είναι η αρχή του μυθιστορήματος του João Ricardo Pedro στο βιβλίο του «Το δικό σου πρόσωπο θα είναι το τελευταίο», που πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πόλις. Η αρχή μιας ιστορίας που εξελίσσεται με μια μουσική συνέχεια 400 χρόνων. Η ρομαντική περίοδος του Μπετόβεν,ο βιεννέζικος κλασικισμός του Μότσαρτ αλλά και η μπαροκ εποχή του Μπαχ στιγματίζουν τον τελευταίο απόγονο της οικογένειας Μέντες που έχει ήδη σημαδευτεί από τη τυραννία του Σαλαζάρ.
“Έκλαιγε από ευτυχία όμως. Μια ευτυχία αδιανόητη. Μια ευτυχία που ήταν πλέον αδιανόητη. Μια ευτυχία που κάλυπτε ολόκληρο το πρόσωπο της, και που θα παρέμεινε χαραγμένη εκεί ακόμα και ύστερα από την επιστροφή του άντρα της και του Ντουάρτε το βράδυ, καθώς βρισκόταν μπροστά σ’ έναν πίνακα ακουμπισμένο στα πόδια του τραπεζιού, έναν πίνακα ακουμπισμένο στα πόδια του τραπεζιού, έναν πίνακα ο οποίος απεικόνιζε μαι γυναίκα να στηρίζεται σε δύο πατερίτσες, με το αριστερό πόδι ακρωτηριασμένο λίγο κάτω από το γόνατο, μια γυναίκα που φορούσε ένα γαλάζιο μαντίλι ή μια σκούφια στο κεφάλι, που είχε βλέμμα τρομαγμένο, ίσως και πανικόβλητο, και δίπλα στον πίνακα, καθισμένος σε μια καρέκλα, ο πατέρας του που κοιτούσε τη μητέρα, η οποία γεμάτη ευτυχία, μια ευτυχία αδιανόητη, μια ευτυχία που ο κόσμος όλος θεωρούσε πλέον αδιανόητη, θαύμαζε με τη σειρά της τον πίνακα, σαν να έβλεπε σ’ αυτόν την έλευση ενός αγγέλου.
Και ο πατέρας του, ακούγοντας τον να μπαίνει είπε: -Πέθανε. Η μητέρα σου πέθανε”
Τρεις αντρικές φιγούρες. Τρεις γενιές μιας οικογένειας που η καθεμιά έχει τη χρονική εξασφάλιση της διαφορετικότητας. Ο γιατρός Αουγκούστο Μέντες, ο γιος του Αντόνιο Μέντες κι ο Ντουάρτε.
Η αφηγηματική τεχνική του João Ricardo Pedro έχει μια ομιχλώδη, αλλά συνάμα και μια αριστοτεχνική ύφανση όμοια με ιστό αράχνης. Μέσω μιας απρόσκοπτης μουσικής ενδέλεχειας εξελίσσεται η ιστορία φωτίζοντας σκοτεινά σημεία, που ενώ έχουν αναφερθεί ως περιφερειακά, τελικά ο ρόλος τους ήταν κομβικός.
Η διαδρομή είναι κυκλική αλλά την στιγμή που ο κύκλος φτάνει στην ολοκλήρωση του μένει παραταύτα πάντα ανοιχτός. Γιατί πολλές φορές οι απαντήσεις αποσιωπούνται αφήνοντας μας το δικαίωμα στην επιλογή. Μια επιλογή που κάνει κι ο ήρωας μας για την αναζήτηση της αλήθειας.
“Τα δάχτυλα του Ντουάρτε παρέμειναν τεντωμένα πάνω στη σιδερένια επιφάνεια, μα η Λουίζα δεν τον ρώτησε γιατί δεν έπαιζε πιάνο, όπως και δεν διαμαρτυρήθηκε που δεν τον είχε ακούσει ποτέ να παίζει
Σηκώθηκε από το ξύλινο παγκάκι και είπε:
-Πάμε μέσα. Πιάνει ψύχρα”.
Έτσι τελειώνει το μυθιστόρημα “Το δικό σου πρόσωπο θα είναι το τελευταίο”, τόσο απλά σβήνουν οι κουκκίδες από μελάνι που με τόση αρμονία τοποθέτησε ο João Ricardo Pedro πάνω στην παρτιτούρα του.
Η βιβλιοπρόταση…
Το βιβλίο του João Ricardo Pedro “Το δικό σου πρόσωπο θα είναι το τελευταίο” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα…
Ο João Ricardo Pedro γεννήθηκε στη Reboleira της Πορτογαλίας το 1973. Ηλεκτρολόγος μηχανικός, εργάστηκε για χρόνια στον τομέα των τηλεπικοινωνιών. Το συγκεκριμένο βιβλίο τιμήθηκε με το βραβείο LeYa 2011 καλύτερου πρώτου μυθιστορήματος και έχει μεταφραστεί σε δέκα γλώσσες.
0