Από τις εκδόσεις Κέδρος επανακυκλοφορεί το βιβλίο του Νίκου Μπακόλα “Η Ατέλειωτη γραφή του αίματος”.

 

 

Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 1997

Το κάθε πρόσωπο, στο μυθιστόρημα του Νίκου Μπακόλα, κουβαλάει μέσα του τα ξέθωρα κι όμως ανεξίτηλα σημάδια της δικής του μοίρας, εκείνα που υπαγορεύουν στον καθένα την πορεία που πρόκειται να ακολουθήσει.

 

 

Το Βιβλίο

Η ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ

Συγγραφέας: ΜΠΑΚΟΛΑΣ, ΝΙΚΟΣ

Έτος έκδοσης: 1996

Έτος έκδοσης 2: 2020

ISBN: 978-960-04-1204-8

ΣΕΛ.: 440

Σχήμα: 14 Χ 20,6

Μαλακό εξώφυλλο

Βραβείο: Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 1997

 

Η ιστορία ξεκινάει μ’ ένα διπλό φονικό και μια αυτοχειρία σ’ ένα χωράφι της Μακεδονίας, την εποχή του θερισμού, το 1923. Η γραφή του αίματος, σαν κόκκινη κλωστή, ενώνει τους ήρωες και τις προσωπικές τους ιστορίες και, καθώς ξετυλίγεται, διαγράφει μια ελικοειδή διαδρομή, χωρίς πραγματική κατάληξη, εφόσον η ζωή μεταγγίζεται από γενιά σε γενιά μαζί με τα αισθήματα, τα πάθη, τα λάθη και όλα όσα συνθέτουν το μεγαλείο της.

Το βρέφος που βρέθηκε στον «αγρό του αίματος» θα καταλάβει το κέντρο της αφήγησης. Στη ζωή και στη διήγηση η ιστορία πηγαινοέρχεται από τη Φλώρινα έως τη Μάνη κι έπειτα φτάνει στη Θεσσαλονίκη, και ξεδιπλώνεται με φαντασία και αίσθημα και με πολλή επιδεξιότητα, για να σμίξει με την άλλη Ιστορία και να φτάσει προς τα πίσω ως τον Μακεδονικό Αγώνα, κι ύστερα να μπει στο μεγάλο ποτάμι του αίματος: του πολέμου του ’40, της Κατοχής και του Εμφυλίου, ως τις παραμονές της χουντικής δικτατορίας.

Το κάθε πρόσωπο, στο μυθιστόρημα του Νίκου Μπακόλα, κουβαλάει μέσα του τα ξέθωρα κι όμως ανεξίτηλα σημάδια της δικής του μοίρας, εκείνα που υπαγορεύουν στον καθένα την πορεία που πρόκειται να ακολουθήσει.

Είναι μια γραφή όπου ο μύθος κι η αλήθεια, το πραγματικό και το φανταστικό, το αρχέγονο και το νέο, το ιστορικό και το θρυλούμενο δένονται σ’ ένα μοιραίο δίχτυ, αξεδιάλυτο πολλές φορές.

Ο αναγνώστης κρατάει στα χέρια του ένα βιβλίο θελκτικό και μαγευτικό και καλείται να γίνει κοινωνός στα μυστήρια της ζωής.

 

Ο Συγγραφέας

Ο Νίκος Μπακόλας (1927-1999) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε μαθηματικός στη Φυσικομαθηματική Σχολή της Θεσσαλονίκης και, φοιτητής ακόμα, άρχισε την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα Νέα Αλήθεια.

 Στη συνέχεια, από το 1956 και για τριάντα χρόνια ως τη συνταξιοδότησή του, εργάστηκε ως συντάκτης, μεταφραστής, συντάκτης ύλης και υπεύθυνος φιλολογικών και καλλιτεχνικών σελίδων σε όλες σχεδόν τις ημερήσιες και εβδομαδιαίες εφημερίδες της συμπρωτεύουσας (Ελεύθερος Κήρυξ, Μακεδονία, Ελεύθερος Λαός, Θεσσαλονίκη, Νέα Αλήθεια, Ελληνικός Βορράς, Δράσις).

Διετέλεσε επίσης προϊστάμενος του Τμήματος Τύπου της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης (1959-1967) και, με την ιδιότητά του αυτή, άτυπος γραμματέας του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης κατά την περίοδο 1960-1965.

Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε το 1952 με το έργο Παραλλαγή στο πένθιμο εμβατήριο, για το οποίο τιμήθηκε με τον β’ έπαινο στον διαγωνισμό νουβέλας του περιοδικού Μορφές. Τρία χρόνια αργότερα άρχισε να δημοσιεύει πεζογραφήματά του στο περιοδικό Φοιτητικά Γράμματα, όπου ήταν μέλος της συντακτικής επιτροπής και τακτικός συνεργάτης, και στην εφημερίδα Παμφοιτητική.

Το 1958 εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο, Μην κλαις αγαπημένη, όπου ήταν ήδη εμφανής η έγνοια για την αφηγηματική τεχνική, η οποία εκδηλώνεται ακόμα πιο έντονα στη συνέχεια. Η «συνάντησή» του με το έργο του Φώκνερ, του οποίου έχει μεταφράσει το μυθιστόρημα Η βουή και το πάθος, υπήρξε γόνιμη για τη συνέχεια του έργου του, όπου το όνειρο συναιρείται με την πραγματικότητα, χωρίς να την αναιρεί.

Την ίδια χρονιά άρχισε να γράφει συστηματικά θεατρική κριτική στις εφημερίδες με τις οποίες συνεργαζόταν. Ασχολήθηκε με το μεταπολεμικό θέατρο και διετέλεσε πρόεδρος της καλλιτεχνικής επιτροπής (1974-75), εισηγητής δραματολογίου (1977-1980) και καλλιτεχνικός διευθυντής (1980-82 και 1990-93) του ΚΘΒΕ. Νεότερος έγραψε και ένα θεατρικό έργο, Ο κόκκινος φάκελος (διασκευή διηγήματός του), που παρέμεινε άπαιχτο.

Τιμήθηκε με το βραβείο του περιοδικού Τομές το 1978 για το έργο του Μυθολογία, με το Α’ Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος το 1988 για τη Μεγάλη πλατεία και με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος το 1997 για την Ατέλειωτη γραφή του αίματος. Το 1999 του απονεμήθηκε το βραβείο Balkanika για το βιβλίο του Μπέσα για μπέσα ή Ο άλλος Φώτης.

Εκτός από την πεζογραφία, ο Νίκος Μπακόλας ασχολήθηκε συστηματικά με τη μετάφραση Αμερικανών κυρίως συγγραφέων, όπως οι Ουίλλιαμ Φώκνερ, Χ. Τζέιμς και Φ. Σ. Φιτζέραλντ. Σε δημοσιεύσεις του στις εφημερίδες και στα περιοδικά χρησιμοποιούσε ενίοτε το ψευδώνυμο Ν. Χριστοφόρου. Τα έργα του κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κέδρος.

Περισσότερα για τον συγγραφέα και το έργο του: http://www.bakolas.gr

 

 

 

0