Το The Book.Gr προτείνει γι’ αυτό το Σαββατοκύριακο τις “Μουσικές καρέκλες” του Arne Dahl, σε μετάφραση του Γρηγόρη Κονδύλη, από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

 

Αν αγαπάτε τα καλογραμμένα αστυνομικά μυθιστορήματα τότε θα λατρέψετε τις “Μουσικές καρέκλες” του Άρνε Νταλ.

 

Επιπλέον αν είστε από αυτούς που όπου σταθούν κι όπου βρεθούν -τσουπ- βγάζουν ένα βιβλίο, η συγκεκριμένη έκδοση είναι η σε μέγεθος τσέπης. Μικρό, πανάλαφρο αλλά συνάμα με ευανάγνωστη γραμματοσειρά και ικανοποιητικά περιθώρια και διάστιχα.

 

Προσωπικά με συντρόφευσε όλη την προηγούμενη εβδομάδα σε όποιον ίσκιο κι αν κάθισα για να δροσιστώ. Τι ωραίο πράγμα -δεν συμφωνείτε;- να δένεις την ανάμνηση ενός καλού βιβλίου με ένα μέρος που αγαπάς.

 

Η σκέψη μου σήμερα  βρίσκεται σε όλα αυτά τα μέρη που αγαπήσαμε και κερδίσαμε αναμνήσεις και τώρα δοκιμάζονται από τις καταστροφικές πυρκαγιές.

 

Άρνε Νταλ είναι το λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Σουηδού συγγραφέα, πανεπιστημιακού και δημοσιογράφου Jan Arnald (γεν. 1963), που το χρησιμοποίησε για να υπογράψει τα βιβλία του αστυνομικής λογοτεχνίας – καταφέρνοντας μάλιστα να διατηρήσει κρυφή την ταυτότητά του έως και το έκτο βιβλίο της σειράς με πρωταγωνίστρια την ομάδα “A Gruppen” ή “Ομάδα Άλφα” της Σουηδικής Αστυνομίας.

 

Κριτικός λογοτεχνίας, πανεπιστημιακός και τακτικός συνεργάτης της εφημερίδας “Dagens Nyheter”, ο ίδιος, εμφανίστηκε στα γράμματα μ’ ένα μυθιστόρημα εμπνευσμένο από την Καταστροφή της Χίου στην Ελληνική Επανάσταση (“Chiosmassakern”, 1990).

 

  • Ακολουθεί απόσπασμα από συνέντευξη του συγγραφέα στην Athens Voice και τον Στέφανο Τσιτσόπουλο το 2018.

 

” Σ.Τ: ..αλλά θέλω πριν μιλήσουμε γι’ αυτό να σε γυρίσω στον περασμένο αιώνα! Τότε που έγραψες το πρώτο σου βιβλίο με θέμα τη σφαγή της Χίου.

A.D: Ναι, ίσως από εδώ ξεκινά και η σχέση μου με τη χώρα σας, που θα την έλεγα και ρομαντική. Λοιπόν, ήμουν είκοσι και κάτι και πήρα το Ιντερέιλ διασχίζοντας όλη την Ευρώπη. Θυμάμαι ακόμα την ταλαιπωρία της Γιουγκοσλαβίας, εν πάση περιπτώσει, μας ξεφόρτωσε στην Αθήνα, και από Πειραιά πήραμε το πλοίο στην τύχη και φτάσαμε στη Χίο. Μέχρι τότε όλες μου οι προσπάθειες να γράψω κάτι ήταν μέτριες, άρα και αποτυχημένες για να βρω εκδότη. Αλλά σε ένα μοναστήρι ανακάλυψα το οστεοφυλάκιο, όπως και το υπόγειο του, όπου φυλάσσονταν κρανία και σκελετοί από τη σφαγή των Τούρκων του 1822. Ήταν πολύ δυνατή η εμπειρία και ο αντίκτυπός της μέσα μου, αυτή η ξεκάθαρη μνήμη και απεικόνιση της βίας της ιστορίας και της εξουσίας. Τότε αποφάσισα πως θα γράψω γι’ αυτό με έναν ήρωα που επιστρέφει στο νησί και μπόρεσα επιτέλους να κάνω κάτι αξιοπρεπές που κατάφερε να εκδοθεί.”

 

Ακολούθησε η ποιητική συλλογή “Nalkanden” (1992), η διδακτορική του διατριβή..[…]

 

Η σειρά βιβλίων με πρωταγωνίστρια την “ομάδα Άλφα” περιέλαβε επίσης άλλα οκτώ μυθιστορήματα: […]

Οι πωλήσεις τους έφτασαν διεθνώς σε εκατομμύρια αντίτυπα, χαρίζοντας στον Νταλ αναγνώριση και διακρίσεις (όπως το Deutscher Krimi Preis, δύο φορές, στη Γερμανία, το Palle Rosenkrantz Prisen στη Δανία, το Swedish Crime Writing Award, κ.ά.). Μεταφέρθηκαν δε στη σουηδική τηλεόραση, μεταξύ 2011-12 και 2014-15, σε 10 τηλεταινίες διάρκειας 180′ η καθεμία, που προβλήθηκαν και στο BBC.

 

Το 2011 ο Άρνε Νταλ δημιούργησε μια δεύτερη σειρά μυθιστορημάτων όπου πρωταγωνιστεί ένα νέο τμήμα της Europol, η “ομάδα Opcop”, που στους κόλπους της περιλαμβάνεται κι ένας Έλληνας: “Viskleken” (2011, ελλ. έκδ. “Κινέζικοι Ψίθυροι”, βραβείο Best Swedish Crime Novel Award 2011), “Hela havet stormar” (2012, ελλ. έκδ. “Μουσικές καρέκλες”), “Blindbock” (“Τυφλόμυγα”, 2013), “Sista paret ut” (“Έξοδος τελευταίου ζευγαριού”, 2014).

 

Τα στοιχεία για το έργο του είναι πάρα πολλά και μπορείτε να διαβάσετε περισσότερες λεπτομέρειες στη σελίδα του συγγραφέα.

 

  • Η υπόθεση: Στη διάρκεια μόλις λίγων ημερών τρεις ανησυχητικοί θάνατοι λαμβάνουν χώρα σε διαφορετικά σημεία της Ευρώπης.

Ένας πλαστικός χειρουργός βρίσκεται νεκρός στο σπίτι του στο Βέλγιο – δεν είναι ξεκάθαρο αν πρόκειται για δολοφονία ή αυτοκτονία.

Ένας αλβανός έμπορος όπλων δέχεται πυροβολισμούς και σκοτώνεται σε ένα μπαρ στη Στοκχόλμη.

Λίγο αργότερα το πτώμα ενός Tσέχου ευρωβουλευτή ανακαλύπτεται σε ένα νησί-φυλακή κοντά στην Τοσκάνη, τον έχουν μαχαιρώσει έως θανάτου.

 

Παρόλο που δεν υπάρχει καμιά προφανής σύνδεση μεταξύ αυτών των τριών θανάτων, ο Πολ Γελμ και οι συνάδελφοί του στην Opcop, υποψιάζονται πως τα τρία περιστατικά έχουν σχέση μεταξύ τους.

 

Η ομάδα Opcop, ακόμα αποσυντονισμένη μετά τις δολοφονίες δύο μελών της, αναλαμβάνει το κυνήγι ενός ή πιθανώς αρκετών δολοφόνων.

Αλλά τίποτα δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται και όλα τα ίχνη δείχνουν προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Το μόνο ισχυρό προβάδισμα είναι ότι όλα φαίνεται να σχετίζονται με ένα διαβόητο νησί-φυλακή όπου οι κρατούμενοι εγκαταλείπονταν χωρίς φαγητό και υποβάλλονταν σε φρικτά επιστημονικά πειράματα.

 

  • Όσον αφορά τον Γρηγόρη Κονδύλη ο οποίος έχει κάνει την μετάφραση από τα Σουηδικά (όπως και σε τόσα άλλα του Dahl), ξεχώρισα ένα απόσπασμα από την συνέντευξη του στο ηλεκτρ. περιοδικό frear.gr τον περασμένο Απρίλιο, την οποία και σας προσκαλώ να διαβάσετε. https://mag.frear.gr/o-metafrastis-prepei-na-einai-kachypoptos/

 

“..Επίσης εδώ πρέπει να εκφράσω μια άποψή που έχω συζητήσει πολλές φορές. Θεωρώ ότι η εμμονή ορισμένων με τον Τριανταφυλλίδη, τον Μπαμπινιώτη και άλλες γραμματικές πνίγει τη γλωσσοπλαστική ικανότητα που μπορεί να διαθέτει ένας μεταφραστής. Βλέπω κάτι ισοπεδώσεις σε όμορφες προτάσεις άλλο πράγμα, ανατριχίλα σε πιάνει. Εμένα, η ομορφιά στη γλώσσα, μια πρωτότυπη λέξη εδώ, μια έκφραση παραπέρα, με συγκινούν αφάνταστα. Πρέπει να μάθουμε να δεχόμαστε το καινούργιο, εφόσον στέκει μια χαρά αλλά είναι απλώς αδόκιμο. Το μεγαλύτερο κακό θα είναι να μας αφήσει πίσω η γλώσσα. Αν δεν τολμούσα να χρησιμοποιήσω τέτοιες λέξεις, πώς θα μπορούσα να μεταφράσω την τριλογία του Γενς Λαπίντους, τα 1793 και 1794 του Νίκλας Νατ οκ Νταγκ, ή την υπέροχη γραφή του Άρνε Νταλ;

 

..Και ως ύστατη παρατήρηση: Ο μεταφραστής πρέπει να είναι πολύ καχύποπτος όταν μεταφράζει, ακόμη κι αν γίνεται σχολαστικός.”

 

  • Κείμενο από το Ελculture.gr και το ελc team του 2017 για τις “Μουσικές Καρέκλες”. Συμφωνώ απόλυτα με το περιεχόμενο κι αφού δε θα μπορούσα να το περιγράψω καλύτερα σας παραθέτω αυτούσιο το κείμενο.

 

Κατασκοπεία, σασπένς και υψηλή λογοτεχνία. Ο Άρνε Νταλ (Arne Dahl) είναι από τους πιο ξεχωριστούς συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας, ξεπερνά το είδος με την αφήγησή του και κάνει μέσα από το αστυνομικό μυθιστόρημα ένα από τα πιο εύστοχα πολιτικοκοινωνικά σχόλια της εποχής μας.

Οξυδερκής και μοντέρνος συγγραφέας χρησιμοποιεί τη φόρμα του αστυνομικού μυθιστορήματος και ανοίγει διάλογο με τις πληγές της σουηδικής κοινωνίας αλλά και τα ζητήματα που απασχολούν σήμερα παγκοσμίως όπως ο ρατσισμός, η τρομοκρατία, η παράνομη μετανάστευση, η διαφθορά, η έκπτωση της ηθικής και των κοινωνικών αξιών, η δύναμη της εξουσίας και του χρήματος. Ήρωες του Νταλ είναι μια κολεκτίβα αστυνομικών που πρωταγωνιστεί στα βιβλία του, η ομάδα Opcop.

Η νέα περιπέτεια της ομάδας Opcop, ένα εξαιρετικό κοινωνικοπολιτικό μυθιστόρημα με φόντο τη σύγχρονη Ευρώπη και τις παθογένειές της. Ομάδα με φοβερό ενδιαφέρον, διαφορετικών εθνοτήτων και θρησκειών, ο καθένας και η καθεμιά με τα δικά του χαρακτηριστικά φέρνει το στιλ, τη μέθοδο και τις απόψεις του και εμπλουτίζει το μυθιστόρημα με έννοιες, ιδέες και εντελώς διαφορετικές προσεγγίσεις. Ανάμεσά τους ο Έλληνας Άγγελος Σηφάκης, ο ήρεμος υποδιευθυντής της ομάδας και πολέμιος της διαφθοράς στην Αθήνα.

 

Είπε ο Arne Dahl: «Ενόψει της συγγραφής αυτού του βιβλίου διάβασα για τις απελάσεις στα Γκούλαγκ το 1933, όταν οι κομμουνιστές στη Σοβιετική Ρωσία απέλαυναν ανεπιθύμητα στοιχεία που τα στοίβαζαν σε βαγόνια μεταφοράς ζώων, κατά τον ίδιο τρόπο που οι ναζί θα έκαναν αργότερα με τους Εβραίους. Διάβασα μια έρευνα που έλεγε ότι το 95% των παιδιών στα σχολεία ξέρουν για το Ολοκαύτωμα, αλλά ότι μόνον ένα 5% ξέρει για τα Γκούλαγκ»

 

Το βιβλίο ανήκει στην Pocket σειρά των Εκδόσεων Μεταίχμιο.

 

Καλή ανάγνωση!

 

0