Golith, γράφει η Έλενα Ακανθιάς

Τη σειρά δοκιμίων Altera Pars συνεχίζει η Έλενα Ακανθιάς  μ’ ένα κείμενο για τη νουβέλα της “Golith” που κυκλοφόρησε μέσα στο 2020 από τις εκδόσεις Σμίλη.

 

 

Κείμενο: Έλενα Ακανθιάς

 

Παραφράζοντας ένα ανέκδοτο θα μπορούσαμε να καταλήξουμε στο εξής:  Ο συγγραφέας έγραψε το βιβλίο του και αναπαύθηκε. Έπειτα, ο αναγνώστης διάβασε το βιβλίο  και αναπαύθηκε. Στο τέλος,  ο συγγραφέας άρχισε να μιλά για το βιβλίο του. Από τότε, ούτε ο συγγραφέας ούτε ο αναγνώστης ούτε το βιβλίο δεν βρήκαν ένα λεπτό ησυχία.

Το παραπάνω, λοιπόν, έρχεται ως επίρρωση της τοτεμικής αρχής: Γι’αυτό γράφουν οι άνθρωποι, για να μπορούν μετά να αποδράσουν στη σιωπή.  Καθώς  ο γραφιάς είναι ο σκανταλιάρης του νοήματος, κάποιες φορές απομακρύνεται από την αρχή αυτή. Με αυτό το κατασκευασμένο άλλοθι, οφείλω να ευχαριστήσω τον Γρηγόρη Δανιήλ για την ευγενική του πρόσκληση και για τη φιλοξενία των σκέψεών μου.

Σκέψεις που οδηγούν σε παλαιϊκά ενσταντανέ, όπου οι γυναίκες έστρωναν το νήμα στα χέρια των παιδιών και από εκεί, με επιδέξιες κυκλικές κινήσεις, το τύλιγαν σε κουβάρια. Τότε, που  η κάθε Μάμω (ένα από τα σημαντικά πρόσωπα του Golith), ταγμένη να ακολουθεί με ευλάβεια τα εγχώρια ήθη της πλέξης και τις νόρμες της ζωής,  τονθόρυζε φράσεις ανάγωγες και αναιδείς, σαν το νήμα αφηνόταν στα τσαλίμια και τα γκελ του και κατέληγε σε θριαμβευτικούς κόμπους. Προτού να λυθεί ο κόμπος και να επανέλθει η διαδικασία στις έννομες και απρόσκοπτες  τυλιγματικές διαδρομές, δίχως το βάσανο της συστροφής της κλωστής,  οι γυναίκες ομολογούσαν:  «ακκίζεται το νήμα και κομπιάζει, μα πιο πολύ γκαστρώνεται σε κόμπο, γιατί ξυπνά η αγωνία» και  «το τύλιγμα, το κουβάρι και η πλέξη σιάζουν όμορφα σαν είσαι βούι».

Με τούτα και με άλλα φραστικά καθαρτήρια, αγάπησα τον κόμπο ως ένοχο και τρυφερό πεδούκλωμα. Ο κόμπος ενίσταται στους καθεστωτικούς της ευτυχισμένης ομαλότητας, δολιεύεται τα σύννομα αφηγηματικά μονοπάτια. Στέκει ως ασκητής και μάρτυρας για το αίνιγμα της γραφής. Εγγαστρίμυθος μυστικών και ενδεχόμενων λύσεων, ενέχει αιμάσσοντες εφιάλτες και ειδεχθή εγκλήματα. Σαν τον ψηλαφήσεις, ανιχνεύεις την αμφιβολία και τα δυσάλωτα απωθημένα. Φορές αγγίζει τα όρια του κωμικού και του γκροτέσκου, ξεδιπλώνοντας τον τρόμο και την οδύνη, το δράμα και την τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης.

Στο Golith, σ’ένα παιχνίδι ηλεκτρονικό, μέσα από τη μετάβαση στις πίστες του,  συνυπάρχουν η Λίλι και η φίλη της, η Μάμω, οι τρεις άντρες και το κείμενο το ίδιο με τους αναγνώστες και τους εκδότες. Και κάπου εκεί, στις κρύπτες του βιβλίου, ηχεί ένας κόμπος απροσάρμοστος, ως απόκλιση και φάλτσο, που μεγαλοποιεί, παραμορφώνει, διαστρεβλώνει, και αληθεύει ψευδόμενος. Κόμπος που επιχειρεί να μην παραδώσει εξολοκλήρου το κείμενο στον αναγνώστη, αναγκάζοντάς τον να επιστρέφει σ’αυτό συνεχώς.

 

Golith, γράφει η Έλενα Ακανθιάς

Το βιβλίο “Golith” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σμίλη

 

Η Έλενα Ακανθιάς γεννήθηκε στην Αμμόχωστο της Κύπρο και μεγάλωσε στην Κρήτη, όπου και εργάστηκε. Σπούδασε Νομική, Φιλοσοφία, Παιδαγωγικά και Μουσική. Για τη νουβέλα Το Δόντι του Καρχαρία (εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2016) ήταν υποψήφια για το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου στην Πεζογραφία του περιοδικού «Ο Αναγνώστης». Η νουβέλα παρουσιάστηκε δραματοποιημένη στο θέατρο. Διηγήματά της έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και έχουν γίνει ταινίες μικρού μήκους. Το Golith είναι το δεύτερο βιβλίο της (Εκδόσεις Σμίλη, 2020).

 

 

0