Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορεί το βιβλίο του Istrati Panait «Κυρά Κυραλίνα» σε μετάφραση της Ρίτας Κολαΐτη.

 

 

Μια σαγηνευτική, ανατολίτικη ιστορία, όπου εξιστορούνται οι περιπέτειες δυο πανέμορφων Κυράδων, μάνας και κόρης, αλλά και ενός ολόκληρου κόσμου, πολυπολιτισμικού και πολύγλωσσου.

 

 

Το Βιβλίο

Τίτλος: Κυρά Κυραλίνα
Συγγραφέας: Istrati Panait
Μετάφραση: Ρίτα Κολαΐτη
Επίμετρο: Σταύρος Ζουμπουλάκης
Θεματική κατηγορία: Κλασική
ISBN: 978-618-03-3641-2
Σελίδες: 280
Τιμή: 16,60€

 

Το κλασικό έργο του «μυθογράφου της Ανατολής» που εξακολουθεί να σαγηνεύει ακόμα και σήμερα.

 

Η Κυρά Κυραλίνα του Ελληνορουμάνου Panait Istrati (1884-1935) είναι ένα διαχρονικό κλασικό έργο που δημοσιεύτηκε το 1923 στο περιοδικό Europe και έναν χρόνο αργότερα κυκλοφόρησε σε βιβλίο. Ο συγγραφέας εξιστορεί τις περιπέτειες δυο πανέμορφων Κυράδων, μάνας και θυγατέρας, που η μία βρήκε τον θάνατο από έναν βάρβαρο σύζυγο και η άλλη κατέληξε σκλάβα σε χαρέμι. Γυναίκες λάγνες, ντυμένες με ακριβές φορεσιές, στολισμένες με πλουμίδια, φτιασιδωμένες με μαεστρία, ποθητές. Στο σπίτι τους οι καπνοί από τους ναργιλέδες, οι μελωδίες των τραγουδιών, οι χοροί που ξετρελαίνουν τους άντρες δημιουργούν μια ατμόσφαιρα μοναδική. Ολόγυρά τους, ένας κόσμος σαγηνευτικός, πλούσιοι έμποροι, άρχοντες αλλά και χαμάληδες του λιμανιού, μικροπωλητές, κοντραμπαντιέρηδες. Η Κυρά Κυραλίνα και ο αφηγητής-αδερφός της είναι οι αντιπροσωπευτικές φιγούρες ενός πολυπολιτισμικού, πολύγλωσσου κόσμου, όπως εκείνος που έζησε ο ίδιος ο Istrati. Ρουμάνοι, Έλληνες, Αλβανοί, Τούρκοι, Αρμένιοι, Ρώσοι, τσιγγάνοι δημιουργούν ένα παλίμψηστο διάσπαρτο από εκφράσεις, παροιμίες, βρισιές, ονόματα από διάφορες γλώσσες που στολίζουν περίτεχνα ένα κείμενο γραμμένο στα γαλλικά, τα οποία ο συγγραφέας έμαθε μόνος του διαβάζοντας Γάλλους κλασικούς και σεργιανίζοντας στους δρόμους και στα καπηλειά της Γαλλίας. Ένα βιβλίο που ακόμα και στις μέρες μας παραμένει πρωτότυπο, θαρραλέο και άκρως σαγηνευτικό.

Ο Σταύρος είναι ο πρωταγωνιστής, μα η νουβέλα παίρνει για τίτλο της το όνομα της αδερφής του (όπως την ονόμασε ουσιαστικά ένας θείος του, αδερφός της μάνας του, που πρόσθεσε το Κυραλίνα στο Κυρά). Σωστά πάντως ο Ιστράτι τιτλοφόρησε τη νουβέλα του Κυρά Κυραλίνα, όχι μόνο επειδή το όνομα είναι εύηχο και εξωτικό, αλλά γιατί η αδερφή του Σταύρου ορίζει το κέντρο της ζωής του, είναι το μόνο πλάσμα που αγάπησε πραγματικά, ευχόταν να χαθεί ο ίδιος για να ζήσει εκείνη. Όλες οι δικές του περιπέτειες συνδέονται με την Κυρά και με τη μάταιη αναζήτησή της. Όπως όμως συμβαίνει σε αυτού του είδους τη λογοτεχνία, αιώνιο πρότυπο της οποίας είναι οι Χίλιες και μια νύχτες ή τα λεγόμενα στα καθ’ ημάς Παραμύθια της Χαλιμάς, οι ιστορίες αυτές φέρνουν μαζί τους και άλλες μικρότερες ιστορίες, «όπως πάμε να πάρουμε ένα κεράσι και σηκώνονται μαζί του άλλα δέκα».
Από το επίμετρο του Σταύρου Ζουμπουλάκη

 

Ο Συγγραφέας

Ο Panait Istrati (Γεράσιμος Βαλσαμής) γεννήθηκε το 1884 στη Βράιλα της Ρουμανίας. Γονείς του ήταν ο Έλληνας Κεφαλλονίτης Γεώργιος Βαλσαμής και η Ρουμάνα Ζωίτσα Ιστράτι. Εξαιτίας της λαϊκής καταγωγής του αναγκάστηκε για βιοποριστικούς λόγους να κάνει διάφορα επαγγέλματα όπως κλειδαράς, ζαχαροπλάστης, χαλκωματής, χαμάλης, φορτοεκφορτωτής, γυρολόγος, χτίστης, φωτογράφος, δημοσιογράφος, ταχυδρόμος κ.λπ. Μ’ αυτό τον τρόπο γνώρισε από πρώτο χέρι την κατάσταση των λαϊκών τάξεων. Για κάποιο διάστημα υπήρξε συνδικαλιστής στο σωματείο των εργατών του λιμανιού της Βράιλας. Γύρισε δουλεύοντας σ’ όλες τις χώρες της Μεσογείου κι έφτασε στη Γαλλία, όπου ο Ρομαίν Ρολλάν πρόσεξε το μεγάλο συγγραφικό του ταλέντο και βοήθησε στην ανάδειξή του. Έγραψε τα έργα: Κυρά ΚυραλίναΑρχόντισα του ΣνάγκοφΗ ΝερατζούλαΟι ΧαιντούκοιΘείο Άγγελο κ.α. Είχε προσωπική φιλία με τον Νίκο Καζαντζάκη. Επισκέφτηκε την Ελλάδα τον Φλεβάρη του 1928 και το 1932 παντρεύτηκε τη Μάργκα. Λίγο πριν το τέλος του θα γράψει: “Πίστεψα τυφλά στο ιδεώδες, πίστεψα στην Πίστη μου και σ’ εκείνη των Άλλων και για καιρό δεν γελάστηκα. Το να ονειρεύεται κανείς δεν αρκεί. Ακόμη και το να ζει κανείς δεν αρκεί. Να δημιουργεί κανείς σημαίνει να τιθασεύει τα όνειρά του και να κυριαρχεί στη ζωή του”. Ταλαιπωρημένος από φυματίωση, πέθανε την άνοιξη του 1935.

 

0