Το The Book.Gr προτείνει για αυτό το Σαββατοκύριακο τη <<Δίψα>> του Jo Nesbo από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

 

<<Προέρχομαι από οικογένεια φανατικών αναγνωστών και παραμυθάδων. Η μητέρα μου ήταν βιβλιοθηκάριος και από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ο πατέρας μου κάθε απόγευμα διάβαζε στο καθιστικό μας. Δεν του άρεσε βέβαια μόνο να διαβάζει, μας διηγούνταν ιστορίες με τέτοιο τρόπο που θέλαμε να τις ακούμε ξανά και ξανά. Αυτές ήταν οι πρώτες μου επιρροές…>> Jo Nesbo

 

Περίμενα με ανυπομονησία να ξεκινήσουν οι διακοπές του Πάσχα για να διαβάσω τη <<Δίψα>> του Jo Nesbo (στα νορβηγικά το ονομά του προφέρεται Γιου Νέσμπε). Αποτελεί το τελευταίο βιβλίο της σειράς Χάρι Χόλε, από το όνομα του πρωταγωνιστή, αστυνομικού φυσικά στο επάγγελμα. Δεν είναι απαραίτητο να έχετε διαβάσει προηγούμενα βιβλία για να μπείτε στην πλοκή της υπόθεσης. Η ιστορία της <<Δίψας>> του μπεστσελερίστα Νέσμπο (πάνω από 39 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως) αποτελεί την ενδέκατη αυτοτελή ιστορία απο τη ζωή του πρωταγωνιστή του. Οι περισσότεροι τον έχουν στο μυαλό τους (τον Χάρι Χολε) ταυτισμένο με την εικόνα του συγγραφέα.

Η αλήθεια είναι οτι επειδή είναι απ’ τα χορταστικά βιβλία (664 σελίδες), δεν είναι εύκολο να το κουβαλήσεις στο μετρό, ειδικά τώρα που ξεκίνησαν οι ζέστες, αν κι έχω δει φίλο να βγάζει απ’ το σακιδιάκι του, τους  << κλήρους του θανάτου>> του Χάρι Πότερ, ήτοι 662 σελίδες.

Σ’ αυτό το σημείο θα ήθελα να σας παραθέσω μέρος της εξαιρετικά ενδιαφέρουσας συνέντευξης της Κρυστάλλης Γλυνιαδάκη στο site amagi (όπου υπάρχει ολόκληρη) και τον Κυριάκο Αθανασιάδη.

“Η Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη, ποιήτρια, μεταφράστρια, επιμελήτρια εκδόσεων, με σπουδές Φιλοσοφίας και Πολιτικής Θεωρίας αλλά και Δημιουργικής Γραφής, είναι, μεταξύ άλλων πολλών, και η «επίσημη» μεταφράστρια του Νορβηγού Jo Nesbo.

[..]

Α.Κ.: Για κάποιον που δεν έτυχε να τον διαβάσει μέχρι τώρα, πείτε μας: ποια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της πεζογραφίας του, αυτά στα οποία οφείλεται κυρίως η επιτυχία του;

Κ.Γ.: Όπως είπα και πριν, η βιαιότητα των εγκλημάτων που περιγράφει είναι πολύ χαρακτηριστική των βιβλίων του. Δεν νομίζω όμως ότι η επιτυχία του βασίζεται σε αυτή. Η άποψή μου είναι ότι ο Νέσμπο έχει πετύχει να δημιουργήσει έναν στιβαρό χαρακτήρα που εύκολα ταυτίζεται με τον ίδιο (9 στους 10 θα σας πουν ότι στο μυαλό τους ο Χόλε έχει το πρόσωπο του ίδιου του Νέσμπο ή κάτι παραπλήσιο) και ξανά και ξανά, επίμονα, συνεχίζει να τον εξερευνά, να ανατρέπει τα δεδομένα του, να του στερεί τους ανθρώπους που αγαπάει. Η επιτυχία του, λοιπόν, είναι ο ίδιος ο Χάρι Χόλε. Και, φυσικά, το γεγονός ότι έχει κατορθώσει να κάνει το Όσλο οικείο για εκατομμύρια ανθρώπους στον κόσμο: αν διαβάζεις Νέσμπο, ξέρεις πώς είναι τα Κεντρικά της Αστυνομίας, πού είναι το πάρκο Μπότσεν και οι φυλακές, τι είναι το Χολμενκόλεν και ποιος κατοικεί εκεί, γιατί διαχωρίζεται το δυτικό από το ανατολικό μέρος της πόλης, πού είναι το πάρκο Βίγκελαν και τι μπορεί κανείς να δει εκεί. Αυτό, φυσικά, κάνουν όλοι οι μετρ της αστυνομικής λογοτεχνίας: βοηθούν τους αναγνώστες τους να οικειοποιηθούν μια άγνωστη περιοχή. Άρα οι δύο βασικοί χαρακτήρες του Νέσμπο είναι ο Χόλε και το Όσλο. Εκεί βασίζεται, πιστεύω, η επιτυχία του. Εκεί και στο γεγονός ότι δεν σταματάει να γράφει!

 Λοιπόν, πώς είναι να ανακαλύπτετε (πρώτη) τις νέες περιπέτειες του Χάρι Χόλε;

Κ.Γ.: Είναι ένα περίεργο συναίσθημα ανίας κι ενθουσιασμού! Ανίας επειδή σκέφτομαι, «Άντε, να δω πάλι τι έχει κατεβάσει το μυαλό του· τι άλλο να πάθει πια αυτός ο Χάρι Χόλε;» κι ενθουσιασμού διότι, όταν μπαίνω για τα καλά μέσα στο μυθιστόρημα, καταλαβαίνω ότι και πάλι κάτι έχει βρει το πανούργο του μυαλό για να σε κάνει να μην το αφήνεις! Το γεγονός ότι ανακαλύπτω πρώτη τις νέες περιπέτειές του έχει την επιπρόσθετη πλάκα ότι είμαι ο μόνος άνθρωπος σε όλη την Ελλάδα που ξέρει τι στο καλό θα συμβεί στον Χάρι Χόλε: καμιά φορά πειράζω τους συναδέλφους στο εκδοτικό τμήμα του Μεταιχμίου λέγοντας, «Αφήστε, πού να σας τα λέω!» ή κάνοντας μικρούς υπαινιγμούς εδώ κι εκεί, και τρελαίνονται!

Στη <<Δίψα>> λοιπόν ο διάσημος αστυνομικός Χάρι Χόλε επιστρέφει για να κυνηγήσει έναν σίριαλ κίλερ, που βρίσκει τα θύματά του στον διαδικτυακό ιστότοπο ερωτικής “κοινωνικοποίησης”, το γνωστό σε όλους <<Tinder>>. Ο ψυχοπαθής δολοφόνος είναι παλιός γνώριμος του Χάρι αλλά τώρα έχει αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο διαπράττει τα εγκλήματά του. Αλλάζει συνέχεια σαν το φίδι που πετάει το “πουκάμισό” του και φτιάχνει καινούριο, σαν το νερό που παίρνει το σχήμα του δοχείου που θα μπει. Ο Χάρι φτάνει στα όριά του καθώς είναι σαν να κυνηγάει την ουρά του, αλλά διαισθάνεται βαθιά ότι να ότι πίσω απ’ τις στυγερές  υποθέσεις κρύβεται κάποιος ο οποίος επιζητά προσωπική εκδίκηση απέναντί του. 

Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Πλούσιες περιγραφές, καθηλωτική ατμόσφαιρα. Είναι σίγουρα από τα βιβλία που αξίζει να “χαθείτε” μέσα σε αυτά.

Καλή ανάγνωση!

 

 

0