Το The Book.Gr προτείνει για αυτό το Σαββατοκύριακο το πόνημα του John Freely “Κωνσταντινούπολη: Η ιστορία της αυτοκρατορικής Πόλης” από τις εκδόσεις Μίνωας.

 

Ακαδημαϊκή ζωή

 

Ο Freely έλαβε τον διδακτορικό του τίτλο στην επιστήμη της Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης αλλά αργότερα συνέχισε με μεταδιαδακτορικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης υπό τον Alistair Cameron Crombie, τον πρωτοπόρο ερευνητή στην ιστορία της μεσαιωνικής ευρωπαϊκής επιστήμης. Η κύρια ιδέα που κληρονόμησε από την Crombie ήταν «η συνέχεια της επιστήμης της Δυτικής Ευρώπης από τους σκοτεινούς χρόνους μέσω του Copernicus, του Galileo και του Newton» Μετά το μεταδιδακτορικό του έργο, πήγε το 1960 στην Κωνσταντινούπολη και ανέλαβε θέση στο Robert College (αργότερα Πανεπιστήμιο Boğaziçi). Στη συνέχεια δίδαξε μαθήματα στο αντικείμενο της Φυσικής και της ιστορίας της Επιστήμης και της Αστρονομίας, συμπεριλαμβανομένου του μαθήματος «Η εμφάνιση της σύγχρονης επιστήμης, Ανατολή και Δύση», με ταξίδια στη Νέα Υόρκη, τη Βοστώνη, το Λονδίνο, την Αθήνα, την Οξφόρδη και τη Βενετία . Επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο Boğaziçi το 1993.

 

Ο Freely (1926-2017) ήταν ο συγγραφέας περισσότερων από 40 βιβλίων. Μεταξύ αυτών είναι:

  • The Greek Islands (2003)
  • The Cyclades: Discovering the Greek Islands of the Aegean (2006)
  • The Ionian Islands: Corfu, Cephalonia and Beyond (2008)
  • Children of Achilles: The Greeks in Asia Minor Since the Days of Troy (2009)
  • The Flame of Miletus (Η φλόγα της Μιλήτου): The Birth of Science in Ancient Greece (and How it Changed the World) (2012)

 

Ερχόμενοι λοιπόν στο ιστορικό, γεωγραφικό εγχειρίδιο για την Κωνσταντινούπολη με τίτλο “Κωνσταντινούπολη: Η ιστορία της αυτοκρατορικής Πόλης” που εκδόθηκε στα ελληνικά το 2015, σας παραθέτω την περιγραφή από το οπισθόφυλο.

 

“Η Κωνσταντινούπολη είναι η μόνη πόλη στον κόσμο που αγγίζει δύο ηπείρους, την Ευρώπη και την Ασία, και αποτέλεσε την πρωτεύουσα τριών αυτοκρατοριών. Ο συγγραφέας Τζον Φρίλι ξετυλίγει το μεγαλοπρεπές παρελθόν της Πόλης και με μυθιστορηματική γραφή ανασυνθέτει την εκρηκτική πολυχρωμία της, τη μυστηριώδη ατμόσφαιρα καθώς και τις αντιθέσεις μιας μυθικής καθημερινότητας. Πολιορκίες, λεηλασίες, εξεγέρσεις, πυρκαγιές, διαδοχικές αλλαγές ονόματος, από την αρχαιότητα στο Βυζάντιο και από την Οθωμανική Αυτοκρατορία μέχρι τη σημερινή εποχή. Η αφήγηση μεταφέρει τον αναγνώστη σε πανάρχαιους δρόμους, παλάτια, τζαμιά, λουτρά, τείχη, μουσεία, γέφυρες, αγορές, εκκλησίες, συνθέτοντας με αριστοτεχνικό τρόπο το πολυπολιτισμικό ψηφιδωτό μιας αυτοκρατορικής πόλης. «Οι Έλληνες όταν λένε “στην Πόλη” εννοούν τη μία και μοναδική Πόλη, που δεν χρειάζεται να προσδιοριστεί με άλλο όνομα, γιατί καμία άλλη δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί της».”

“Ο ιδανικός τρόπος για να προσεγγίσει κανείς την Πόλη θα ήταν από τη θάλασσα, όπως συνηθιζόταν τους πρώτους 26 αιώνες της ιστορίας της, οπόταν ήταν γνωστή πρώτα ως Βυζάντιο, κατόπιν ως Κωνσταντινούπολη και αργότερα ως Ιστανμπούλ. Το πλοίο αφήνοντας πίσω του το Αιγαίο μπαίνει στα Δαρδανέλια, τον ελληνικό Ελλήσποντο και στη συνέχεια διασχίζει τη θάλασσα του Μαρμαρά, την αρχαία Προποντίδα. Καθώς πλησιάζουμε το ανατολικό άκρο του Μαρμαρά, βλέπουμε ξαφνικά την αυτοκρατορική πόλη να διαγράφεται εντυπωσιακή ανάμεσα στις ανοιχτογάλανες αποχρώσεις του ουρανού και της θάλασσας. Οι τρούλοι και οι μιναρέδες της υψώνονται από τους λόφους δεξιά και αριστερά της εισόδου στον Βόσπορο, αυτό το καταπληκτικής ομορφιάς υδάτινο στενό που χωρίζει Ευρώπη και Ασία, ξεκινώντας από τον Μαρμαρά και καταλήγοντας στη Μαύρη θάλασσα η Εύξεινο Πόντο των Αρχαίων. Αντικρύζουμε τη θρυλική Βασιλεύουσα η οποία υπήρξε διαδοχικά πρωτεύουσα δύο αυτοκρατοριών, μια περίοδος που καλύπτει σχεδόν δεκάξι αιώνες.”

“Ο Byron έγραψε τις εντυπώσεις του από την Κωνσταντινούπολη στα γράμματα και τα ημερολόγιά του. Πιο πολύ φαίνεται  ότι τον εντυπωσιασε η θέα του θεοδοσιανού τείχους από τους αμμόλοφους της Θράκης όπου πήγαινε συχνά για ιππασία. Όπως έγραφε σ’ ένα γράμμα προς τη μητέρα του:

Τα τείχη του σαραγιού ( σαράι=παλάτι) μοιάζουν με τα τείχη των κήπων του Νιούστεντ, μόνο ψηλότερα και είναι χτισμένα περίπου με τον ίδιο τρόπο. Αλλά η βόλτα με το άλογο πλάι στα τείχη της πόλης, από την μεριά της στεριάς είναι υπέροχη. Φαντάσου τέσσερα μίλια από τεράστιες τριπλές επάλξεις, σκεπασμένες με κισσό που να έχουν πάνω τους 218 πύργους, και από κάθε πλευρά του δρόμου τουρκικά νεκροταφεία ( οι ομορφότεροι τόποι πάνω στη γη), γέματοι πελώρια κυπαρίσσια. Έχω δει τα ερείπια της Αθήνας, της Εφέσσου και των Δελφών’ έχω διασχίσει μεγάλο μέρος της Τουρκίας και μεγάλο μέρος της Ασίας’ αλλά ποτέ μου δεν αντίκρυσμα έργο της φύσης ή έργο τέχνης που να εντυπωσιάζει τόσο πολύ όσο η θέα αριστερά και δεξιά του Επταπύργιου μέχρι το Χρυσό Κέρας.”

 

Καλή ανάγνωση!

 

 

0