Το TheBook.Gr προτείνει για αυτό το Σαββατοκύριακο το βιβλίο του Λεωνίδα Γαλάνη με τίτλο <<Ήθος Πάθος Λόγος>>.

Με άλλη φόρα ξεκινάς να γεμίσεις το λευκό χαρτί, όταν πρόκειται να γράψεις για κάτι που στο τέλος σου άφησε την αίσθηση ότι έγινε δικό σου.

 

Επειδή όμως απεχθάνομαι τις “αγιογραφίες” που στο κάτω-κάτω είναι και βαρετές, θα πω πολύ σύντομα πως ο Λεωνίδας Γαλάνης καταφέρνει μέσα από το Ήθος-Πάθος-Λόγος, ακόμα κι αν δεν βρίσκεσαι στο άμεσα ενδιαφερόμενο κοινό (πωλήσεις/επιχειρείν), να σου μεταδώσει το πάθος το οποίο χρειάζεται καθημερινά ο καθένας για να κάνει το ένα βήμα παρακάτω σε ότι κι αν ασχολείται και με το οποίο τον ενδιαφέρει να προοδεύσει.

Όταν κράτησα το βιβλίο και είδα για πρώτη φορά το εξώφυλλο, τον τίτλο, διάβασα το μικρό όνομα του συγγραφέα και κοίταξα την φωτογραφία του στο εσώφυλλο σκέφτηκα, ύποπτα ομολογώ: «..αυτό που λείπει τώρα είναι να γράφει ότι διδάσκει και παγκράτιο ή ότι έχει κάνει διατριβή στην αρχαϊκή ποίηση» ( τα οποία από μόνα τους είναι καθ΄ όλα υπέροχα).

Αντίθετα διάβασα ότι έχει κάνει σπουδές στην Διοίκηση Πωλήσεων και την Διοίκηση Επιχειρήσεων, ότι έχει διατελέσει στέλεχος σε πολλές εταιρίες κι ότι μέχρι πρόσφατα εργαζόταν ως sales supervisor σε μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες στην Ελλάδα. Α! Κι ότι στον ελεύθερό του χρόνο χορεύει swing (εξού και η “αθλητική” εικόνα που διαπίστωσα αρχικά στη φώτο εσωφύλλου)

Προχωρώντας λοιπόν στο περιεχόμενο, σχεδόν με ένα μάτι, γιατί ακόμα δεν είχα πεισθεί (στη ζωή μου είμαι ή τρομερά αφελής ή τρομερά καχύποπτη) πού θέλει να το πάει με τα «Ήθος-Πάθος-Λόγος», έφτασα να κάθομαι στον καναπέ περίπου μία ώρα συνεχόμενη ενόσω οι καθημερινές δουλειές είχαν κολλήσει η μία πίσω από την άλλη.

Θα μπορούσα να παραθέσω αρκετά αγαπημένα μου αποσπάσματα εδώ, δεν θα το κάνω όμως. Αξίζει να το αγοράσετε για εσάς ή για ένα αγαπημένο σας πρόσωπο που ασχολείται με τις πωλήσεις η το επιχειρείν γενικότερα.

Θα μοιραστώ μαζί σας λίγα μόνο χαρακτηριστικά παραδείγματα από το περιεχόμενο:

 

<<Εγώ δεν τους έχω εκμεταλλευτεί ποτέ και γι’ αυτό, μόλις τους συνέστησα ότι πρέπει να αγοράσουν όλη αυτή την κατασκευή και να τη βάλουν στα ταμεία, απλά το έκαναν. Γιατί κάθε φορά έρχομαι και τους λέω “τόσα θα χρειαστείς, μην πάρεις περισσότερα, δεν θα καταφέρεις να τα πουλήσεις και θα σου μείνουν”. Ή, τους λέω, “σήμερα βάλε μεγαλύτερη παραγγελία, είναι εποχή που τα προτιμάει ο κόσμος”. Τους συμβουλεύω πώς θα  έχουν όφελος και έτσι κερδίζουμε όλοι. Πλέον με εμπιστεύονται.>>

<<Οι Σπαρτιάτες γνώριζαν τη σημασία που έπαιζε η εμφάνιση στο Ήθος τους. Στη μάχη φορούσαν κόκκινους μανδύες. Με αυτό τον τρόπο, αν λαβώνονταν, δεν θα μπορούσε ο εχθρός να διακρίνει τα αίματα και να τους θεωρήσει τρωτούς. Αντίστοιχα ούτε και οι συμπολεμιστές τους θα αποθαρρύνονταν βλέποντας κάποιον δικό τους να αιμορραγεί. >>

 

και το τρίτο, το οποίο το έχω κρατήσει να υπάρχει στο οπτικό μου πεδίο καθημερινά:

“Ακόμη και το πιο απροσπέλαστο ποτάμι”, τονίζει ο Ξενοφώντας στους Μύριους, “κοντά στις πηγές του, θα μας βρέξει μόνο λίγο τα πόδια”.

 

Καλή ανάγνωση!

 

 

1