Το The Book.Gr προτείνει για αυτό το Σαββατοκύριακο το βιβλίο της Μάρως Βαμβουνάκη “Η μοναξιά είναι από χώμα” που κυκλοφόρησε το 1987 από τις εκδόσεις Φιλιππότη. Το βιβλίο την επόμενη χρονιά απέσπασε το Β’ βραβείο Μυθιστορήματος στα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας 1988. Τα τελευταία χρόνια συνεχίζει το ταξίδι του από τις εκδόσεις Ψυχογιός κατακτώντας και τη νεότερη γενιά.

 

“Σου γράφω γιατί σε ποθώ όπως και σου τηλεφωνούσα κάποτε από πόθο. Όχι για να σου πω και να μου πεις το ένα και τ’ άλλο αλλά για να αγγίξω με τον ήχο μου και να μ’ αγγίξεις με το δικό σου, για να κυλιστώ στην ανάσα σου, στο γέλιο σου, μέσα στις σιωπές σου”.

 

Ένας αυτοεξόριστος άντρας σε ένα μακρινό νησί παλεύει μετά από ένα δύσκολο χωρισμό να τιθασεύσει την τυραννία του έρωτα και να αντεπεξέλθει στο καρτέρι που του έχουν στήσει η αγάπη με το μίσος. Γράφει, γράφει και αφηγείται τον έρωτα του, για τα παράθυρα της ζωής του. Οι δεκαοχτώ ανεπίδοτες επιστολές προς τη γυναίκα που τον συνεπήρε λειτουργούν ως το ημερολόγιο για τη θέωσή του.

 

“Δεν παραδέχεσαι εύκολα την αδυναμία σου, ο κουρελιάρης εγωισμός κρατά σφιχτά τα κεκτημένα του κουρέλια. Τίποτα δε θέλουμε να χάσουμε, ούτε καν τα λάθη μας, ούτε καν την αποτυχία μας. Τόση φτώχεια, τόσος πανικός…

Πρέπει να παραδεχτώ πως τίποτα δεν ξέρω και ταπεινός ν΄αφεθώ στης ζωής τα χέρια που όλα τα ξέρει. Να ποιο είναι το μόνο μου όνειρο πια”.

 

Στο βιβλίο το προσωπικό επικοινωνεί με το συλλογικό ανοίγοντας συνεχώς παράθυρα με την Ιστορία της κοινωνίας μας και τις καταβολές της ζωής. Στα γράμματα οι λέξεις στοιχίζονται υπηρετώντας μια ποιητική πραγματικότητα έχοντας ως αποτέλεσμα τη δημιουργία “παρθενικών”, τρόπον τινά, φράσεων.

Η Βαμβουνάκη έχει πετύχει να μαγεύει τον υποψιασμένο αναγνώστη όχι μόνο με τα νοήματα των φράσεων αλλά και με τη σφιχτή, νεόκοπη εκφραστική τους δομή. Στο συγκεκριμένο βιβλίο η δομή αυτή υπηρετεί την κραταιότητα του Έρωτα. Η Βαμβουνάκη στο έργο της “Η μοναξιά είναι από χώμα”  παρουσιάζει την ιδιότυπη πνευματική ευλογία του Έρωτα. Κι αυτό είναι κάτι συνταρακτικό, που δύσκολα το ψηλαφεί κάποιος. Αποφεύγοντας, εν πολλοίς, τις άκρατες λυρικές εκρήξεις στο κείμενο της,  χαρίζει ένα έργο που κλίνει το μάτι στη λογοτεχνική παράδοση του τόπου. Κι αυτό αναπαρίσταται εύγλυπτα στις απανωτές εκδόσεις του.

 

“Με περιορίζουν, με μεθούν, γεμίζω παραισθήσεις κι απ’ τη αυτοσυγκίνηση τραβάω λάθος δρόμους. Όλο για τον εαυτό μου καταλήγω να μιλώ και να χαϊδολογιέμαι”.

 

Ένα καλογραμμένο βιβλίο του υπακούει στην ισχυρή βούληση του δημιουργού του. Ένα βιβλίο που η αγάπη πληρώνει το κόστος λόγω της υπερβολικής δοτικότητάς της.

 

 

“Οι λέξεις είναι ξένα σώματα. Μ’ ενοχλούν. Μπορώ πια να σωπάσω”.

Το βιβλίο “Η μοναξιά είναι από χώμα” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός

 

 

Λίγα λόγια για την συγγραφέα…

Η Μάρω Βαμβουνάκη είναι πεζογράφος. Γεννήθηκε στα Χανιά, όπου έζησε τα παιδικά της χρόνια. Από εννέα χρονών ήρθε με την οικογένειά της στην Αθήνα. Σπούδασε Νομική και Ψυχολογία. Από το 1972 και για έντεκα χρόνια έζησε στη Ρόδο όπου εργάσθηκε ως συμβολαιογράφος. Σήμερα ζει στην Αθήνα.

Δείτε αναλυτικά την εργογραφία της Μάρως Βαμβουνάκη ΕΔΩ

 

 

0