Το The Book.Gr προτείνει γι’ αυτό το Σαββατοκύριακο «Τα άχνα φώτα της Μάρφα» του Νίκου Τσιπόκα από τις εκδόσεις Κέδρος.
21 αυτοτελείς μυθιστορηματικές ιστορίες, ανάμεσά τους και η ομώνυμη με τον τίτλο της συλλογής. Τολμώ να πω ότι η αμεσότητα της γραφής του με έκανε να αισθανθώ στην αρχή αμήχανα, στη συνέχεια όμως δεν ήθελα να τελειώσει.
Όταν κατάλαβα ότι το εννοεί, σχεδόν με ένα παιδικό τρόπο, να πειράξει κάτι μέσα μου, εκτίμησα το “θράσος” αυτής της άνεσης. Όλες τις ιστορίες τις διατρυπά ένα βέλος από χέρι αγωνιστικό και μια καρδιά γεμάτη αλτρουισμό.
Καλή ανάγνωση!
| Από την ιστορία με τίτλο “Πλατεία Θεάτρου” ( ναι τη γνωστή Πλατεία Θεάτρου)
[…Από εκείνο το βράδυ, ανεξήγητα και για όσο χρειάστηκε , η Αντίζα ερχόταν κάθε μέρα το ξημέρωμα, μετά τη δουλειά, με ένα μπουκάλι γάλα και κάποια φρούτα και σου πέταγε και τα σκουπίδια φευγοντας. Δεν είχε μπει γυναίκα στο δώμα δεκαετίες τώρα. Δεν μιλούσατε ιδιαίτερα, χτυπούσε συνέχεια το κινητό της μία σκέτη τρέλα από πελάτες, νταβατζήδες, η κόρη της, η αδελφή της. Ερχόταν όμως, κάθε μέρα σχεδόν, για δύο εβδομάδες από τότε που έπεσες. Την έβλεπαν και οι ρουφιάνοι οι γείτονες και έσκαγαν που έμπαινε κανονικός άνθρωπος στο σπίτι σου. Το έμαθαν και οι αδελφές σου, που ανησύχησαν μήπως σου έτρωγε τη σύνταξη η μαυρούλα, και σε ζάλισαν στο τηλέφωνο να πάρεις μία γνωστή τους Γεωργιανή να σε βοηθάει, που ήταν και ορθόδοξη. Μόλις συνήλθες ούτε λόγος φυσικά για φυστίκια. Χάρηκαν τα κορίτσια που σε έβλεπαν πάλι. Είχες αγοράσει από την Ευρυπίδου κάτι παστέλια με μέλι και αμύγδαλα. Τα πήγες και τους τα μοίρασες για τα καλορίζικα που τη γλίτωσες. Την επόμενη μέρα δεν ήρθε η Αντιζα να σε δει και στενοχωρήθηκες. Ανησυχήσες. Έτσι πηγές να τη βρεις. Περίμενες να τελειώσει από τη δουλειά και την πηγές για πρώιμους λουκουμάδες. Πήρατε και ένα πακέτο έξτρα για την κόρη της. Βγαίνοντας εκείνο το συγκεκριμένο πρωινό από το μαγαζί μαζί της, αυθόρμητα από την κούραση της νύχτας, έγειρε λίγο στο πλευρό σου και σε κράτησε από το μπράτσο να στηριχτεί. Δεν σε είχε κρατήσει έτσι ποτέ. Κι εσύ ένιωσες γίγαντας μαζί της, καμαρώνοντας που πέρναγες μπροστά από όλη την αγορά με τα πρωινά φώτα, τις μυρωδιές, τα πατσατζίδικα και την τσαντίλα των κρεοπωλών, τις φωνές τους καθως είχε αρχίσει να ξημερώνει, δίπλα στα πρώτα σκουπίδια της ημέρας: <<Παππουλη, το γλείφεις το μαυράκι;>>..] |
Ο Νίκος Τσιπόκας φοίτησε στο τμήμα Νομικής του Δ.Π.Θ.
Από τις εκδόσεις Απόπειρα κυκλοφορούν τα βιβλία του “Αυτή η πανσέληνος κράτησε οκτώ ολόκληρα χρόνια“, “Favelas” και “Αυτό το αόρατο χρώμα”.
Ιδρυτικό μέλος των Anima (φωνή, στίχοι). Το 2000 κυκλοφόρησε το cd Παράξενες μέρες από την Anokato records.
Κείμενά του έχουν μεταφερθεί στο θέατρο.
Ασχολείται με τον κινηματογράφο, art installations, σκηνικά, και έχει συμμετάσχει σε διεθνή φεστιβάλ, εκθέσεις και biennale.
2