Ο Λάμπρος, το περίφημο αφηγηματικό ποίημα του Διονύσιου Σολωμού, είναι μια τραγική ιστορία με φανερές επιρροές από τον ρομαντισμό στην οποία η ιερή χαρά της ημέρας του Πάσχα αντιπαραβάλλεται με την εσωτερική κόλαση του αντιφατικού ήρωα.
Με τον Δ. Σολωμό ολοκληρώθηκε ο κύκλος των Παραβάσεων, του Θεατρικού Αναλογίου του ΚΠΙΣΝ, για τη σεζόν 2018- 2019 ο οποίος ήταν αφιερωμένος στη μικρή φόρμα. Σε ένα ιδιότυπο λογοτεχνικό σαλόνι στον Φάρο, γνωστοί ηθοποιοί, με τη σκηνοθετική επιμέλεια της Κατερίνας Ευαγγελάτου και της Αργυρώς Χιώτη, μοιράστηκαν με το κοινό διηγήματα μεγάλων συγγραφέων, μέσα από δραματοποιημένες αναγνώσεις και με τη συνοδεία σημαντικών μουσικών.
Η ηχογραφημένη σκηνική ανάγνωση του έργου «Ο Λάμπρος», στο πλαίσιο της σειράς «Παραβάσεις: Το θεατρικό αναλόγιο του ΚΠΙΣΝ», ξεκινά την Κυριακή του Πάσχα 19 Απριλίου στις 19.00 εδώ.
H ηχογράφηση θα παραμείνει διαθέσιμη στο site του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
Αργυρώ Χιώτη, σκηνοθετική επιμέλεια
Γιάννος Περλέγκας, Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, ερμηνεία
Σοφία Λαμπροπούλου, κανονάκι
Ηχοληψία: View Master Films
Μίξη/mastering: Γιώργος Μαντάς
Τον Απρίλιο του 2019, οι Παραβάσεις παρουσίασαν τον «Λάμπρο», το αφηγηματικό ποίημα του Διονύσιου Σολωμού, μια τραγική ιστορία γραμμένη σε έμμετρο στίχο και με φανερές επιρροές από τον ρομαντισμό. Ο Σολωμός ξεκίνησε να το γράφει το 1824, το δούλεψε αποσπασματικά, αλλά δεν το ολοκλήρωσε ποτέ.
Ήρωας του ποιήματος είναι ο Λάμπρος, ένας αντιφατικός χαρακτήρας που συμβολίζει τις δύο πλευρές της ανθρώπινης φύσης, το Καλό και το Κακό, που έρχονται σε σύγκρουση. Στο ποίημα, όλη η ομορφιά της φύσης τη Λαμπρή και η ιερή χαρά της ημέρας του Πάσχα αντιπαραβάλλονται με την εσωτερική κόλαση του Λάμπρου, του «κακοήθους αλλά μεγαλόψυχου άνδρα», όπως τον χαρακτηρίζει ο Σολωμός. Αυτή η βαθιά ηθική πάλη, η ψυχική σύγκρουση, είναι που στο τέλος καταπραΰνει και οδηγεί σε κάθαρση, μέσα από τον θαυμάσιο λόγο του Σολωμού.
Η υπόθεση: Ο Λάμπρος αποπλανά τη δεκαπεντάχρονη Μαρία. Ζουν μαζί 15 χρόνια και κάνουν τέσσερα παιδιά, τρία αγόρια και μια κόρη, τα οποία ο Λάμπρος εγκαταλείπει στο ορφανοτροφείο. Ο Λάμπρος πολεμά τον Αλή-Πασά. Συναντά την κόρη του και, δίχως να γνωρίζει ποια είναι, την ερωτεύεται. Όταν αποκαλύπτεται το τραγικό μυστικό, η κόρη αυτοκτονεί, η Μαρία τρελαίνεται, κι ο Λάμπρος ολομόναχος, με εφιαλτικές τύψεις, αυτοκτονεί. Τελικά, η Μαρία πέφτει κι αυτή και πνίγεται, προσπαθώντας να ξεφύγει σ’ έναν πιο όμορφο κόσμο, «και βλέπει μέσα στα νερά καθάρια άλλος λάμπει ουρανός, άλλα κλωνάρια».
0