Το TheBook.Gr προτείνει γι’ αυτό το Σαββατοκύριακο το μυθιστόρημα της Σοφίας Μπραϊμάκου «Μόνιμοι κάτοικοι» από εκδόσεις Νεφέλη.
Η Ζωή κι ο Βασίλης μετακομίζουν σε μια παλιά μονοκατοικία στο Μετς, κληρονομιά από μια θεία του συζύγου της. Εκείνος δουλεύει πολλές ώρες, εκείνη επίσης. Η Ζωή μένει έγκυος. Όμως στην κοινή ζωή τους αρχίζει να λείπει η χαρά.
Μπορείτε να θυμηθείτε την στιγμή που σας πήρε ο ύπνος; Τη στιγμή που ξεκινήσατε να βλέπετε ένα όνειρο; Πόσο κράτησε; Στ’ αλήθεια εννοώ.
Η Σοφία Μπραϊμάκου με απαράμιλλη μαεστρία κατορθώνει να σε υπνωτίσει όσες φορές χρειαστεί προκειμένου να μην μπορείς να πεις πώς μεταφέρθηκες από το ένα δωμάτιο στο άλλο, από τη μια σκηνή στην άλλη.
Χωρίς να το καταλάβεις βρίσκεσαι να πέφτεις κάθε τόσο μέσα σε μια καλοστημένη χρόνο παγίδα. Σαν άλλη Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων, μπαινοβγαίνεις σε δωμάτια όπου υπάρχει υφέρπουσα η αίσθηση του κινδύνου, κάτι φαίνεται να πηγαίνει λάθος και κάτι θα χρειαστεί να πάρεις μαζί σου για να σε βοηθήσει να πας παρακάτω’ όπου αναρωτιέσαι τι είναι αλήθεια και τι είναι πλάνη.
Στην αρχή ένιωθα μια εκνευριστική αμηχανία, ίσως από την αίσθηση απώλειας του ελέγχου, κάθε φορά που έπεφτα σε κενό. Σκεφτόμουν τη συγγραφέα να απολαμβάνει την επιτυχία με την οποία τόσο τεχνηέντως είχε καταφέρει να μας παίρνει κάθε τόσο το δάπεδο από τα πόδια και να αφήνει να μπει από παντού νερό.
Συνειδητοποίησα ότι υπάρχει προμελέτη και λόγος που συμβαίνει αυτό και αφέθηκα στο χέρι της Ζωής να με πάρει μαζί της όπου εκείνη κρίνει.. Δεν θύμωνα πια όταν βρισκόμουν κάπου επειδή την ακολούθησα κι εκείνη δεν είχε επαρκείς εξηγήσεις να μου δώσει για το τί γυρεύουμε.
Όλα γνωρίζουν μια εξήγηση στο τέλος, κι αυτό είναι λυτρωτικό.
Είναι από τα απολαυστικότερα μυθιστορήματα που έχω διαβάσει.
Καλή ανάγνωση.
0