Μια συζήτηση με την Μαίρη Κόντζογλου στον Πολυχώρο Μεταίχμιο
Χρυσάφι ατόφιο που, κατά λάθος -αλλά μπορεί και εσκεμμένα- μέσα του έπεσε λίγη σκουριά. Το κόκκινο της σκουριάς του έδωσε τη γλύκα, την πλάνη της αμαρτίας. Και έτσι, καθώς τίποτα δεν υπάρχει ατόφιο, ούτε χρώμα ούτε χαρά, μα ούτε λύπη, όλοι σταλάξαμε λίγη σκουριά στη ζωή μας. Σκουριά και χρυσάφιRead More →