H Κίχλη παρουσιάζει το προσεχές εκδοτικό της πρόγραμμα για την περίοδο “Μάρτιος – Ιούλιος 2022”.

 

ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

 

ΙΣΑΑΚ ΜΠΑΣΕΒΙΣ ΣΙΝΓΚΕΡ
«Γκίμπελ ο σαλός και άλλες ιστορίες»
μετάφραση – επίμετρο: Βάιος Λιαπής (διηγήματα) ΑΠΡΙΛΙΟΣ

 

Στα εννέα διηγήματα του Ισαάκ Μπασέβις Σίνγκερ που ανθολογούνται στον τόμο αυτό, ζωντανεύει ένας κόσμος χαμένος για πάντα: ο κόσμος των εβραϊκών κοινοτήτων της Ανατολικής Ευρώπης. Ζωγραφισμένος άλλοτε με μελαγχολία και άλλοτε με χιούμορ, ο κόσμος αυτός είναι στοιχειωμένος από δαιμόνια, βρικόλακες και απεσταλμένους του Πονηρού· τον κατοικούν όμως άνθρωποι με σάρκα και οστά, που πασχίζουν να ισορροπήσουν ανάμεσα στην ηδυπάθεια και στη δοκιμασία, ανάμεσα στη βεβήλωση και στην αγιοσύνη, ανάμεσα στις αδυναμίες της ανθρώπινης φύσης και στις κραταιές προσταγές του ιουδαϊκού Νόμου. Πάνω απ’ όλα, ο κόσμος αυτός ενσαρκώνει έναν πολιτισμό του λόγου: ο συνεκτικός ιστός του είναι τα προφορικά και γραπτά κείμενα που συγκροτούν την ταυτότητα των Εβραίων της Πολωνίας και της Ουκρανίας – οι λαϊκές παραδόσεις, οι μύθοι και οι δεισιδαιμονίες, αλλά και η Βίβλος, το Ταλμούδ και ο καββαλιστικός μυστικισμός. Ένας προσεκτικός αναγνώστης θα διακρίνει επίσης απηχήσεις από κορυφαίους συγγραφείς και στοχαστές της νεότερης Ευρώπης – τον Σπινόζα, τον Γκόγκολ και τον Ντοστογιέφσκι.

 

ΓΚΙΛΜΠΕΡΤ ΚΗΘ ΤΣΕΣΤΕΡΤΟΝ
«Ουτοπία τοκογλύφων»
εισαγωγή – μετάφραση – σημειώσεις: Κατερίνα Σχινά (δοκίμιο) ΜΑΪΟΣ

Γραμμένα μεταξύ 1913-1915 για τη σοσιαλιστική εφημερίδα Daily Herald, από τις σελίδες της οποίας ο Γκ. Κ. Τσέστερτον εξαπέλυε τους μύδρους του εναντίον τόσο του καπιταλισμού όσο και του σοσιαλισμού (!), τα τρία κείμενα που συγκροτούν τη συλλογή «Ουτοπία τοκογλύφων» αποτελούν ένα έξοχο δείγμα του θάρρους, του χιούμορ, της «ηρωικής ταπεινότητας» με τα οποία ο συγγραφέας ανέτεμνε την ανοησία της οικονομικής και πολιτιστικής ζωής του καιρού του. Στο εκτενέστερο, το οποίο δίνει και τον τίτλο του στη συλλογή, ο Τσέστερτον εξετάζει όλες τις πτυχές του βιομηχανικού πολιτισμού και τις βρίσκει ελλιπείς. Με αστραφτερό πνεύμα και αδιάσειστη κοινή λογική, αναλύει την επίδραση της καπιταλιστικής νοοτροπίας στην τέχνη, τον πολιτισμό, την οικογενειακή ζωή, την εργασία, επισημαίνοντας ότι η ανθρώπινη καθημερινότητα υποβαθμίζεται λόγω της υποκατάστασης της ανθρωπιάς, της ορθοφροσύνης, της δικαιοσύνης και της συμπόνοιας από την τυφλή επιδίωξη του κέρδους. Κείμενο οργισμένο και εν πολλοίς προφητικό, προβλέπει τα αδιέξοδα στα οποία οδηγούν την κοινωνία οι εσφαλμένες προτεραιότητες των πολιτών, αλλά κυρίως η αποδοχή της ανηθικότητας στον δημόσιο βίο.

 

ΑΛΕΞΑΝΤΡ ΓΚΡΙΝ
«Ιστορίες από την Γκρινλανδία και άλλους τόπους»
μετάφραση από τα ρωσικά – επίμετρο: Βιργινία Γαλανοπούλου (ανθολογία διηγημάτων) ΙΟΥΛΙΟΣ

Οι ιστορίες του βιβλίου εκτυλίσσονται στην Γκρινλανδία, τη φανταστική ήπειρο που έπλασε η δημιουργική γραφή του Γκριν, όσο και σε άλλους τόπους. Κοινό χαρακτηριστικό των ηρώων είναι η αδυναμία τους να συμμορφωθούν με τις κοινωνικές συμβάσεις και με τον ρόλο που αυτές υπαγορεύουν, ενώ ενίοτε έρχονται σε ανοιχτή ρήξη με τη συμβατική λογική. Μέσα από αυτές τις ιστορίες υπαρξιακής αγωνίας ο αναγνώστης ανακαλύπτει την ξεχωριστή, πολυεπίπεδη γραφή του Γκριν.

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

 

ΑΡΓΥΡΗΣ ΧΙΟΝΗΣ
«Όντα και μη όντα»
επίμετρο: Γιώτα Κριτσέλη (αφηγήματα) ΑΠΡΙΛΙΟΣ

Στις σελίδες αυτού του βιβλίου, αναμειγνύονται όλα σχεδόν τα είδη του λόγου, καταργώντας τα μεταξύ τους όρια. Το παραμύθι σμίγει με το δοκίμιο, το δοκίμιο με την ποίηση, η ποίηση με τη φυσική ιστορία… Πραγματικά όντα γίνονται φανταστικά, αφηρημένες έννοιες, αντικείμενα και φυσικά φαινόμενα αποκτούν ιδιότητες όντων, τέρατα εξανθρωπίζονται, άνθρωποι τερατοποιούνται, το ζωικό και το φυσικό βασίλειο εμπλουτίζονται με νέα, άγνωστα ως τώρα είδη…

Τι είναι λοιπόν αυτό το βιβλίο; Ένα παιχνίδι; Ναι, ένα παιχνίδι που, ενώ ακυρώνει τη σοβαροφάνεια, παραμένει ωστόσο σοβαρό, γιατί, όπως λέει και ένα σπανιόλικο τραγούδι, La vida es una broma seria, δηλαδή η ζωή είναι ένα σοβαρό αστείο, ενίοτε και τραγικό.

 

Η. Χ. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
«Ο Γενικός Αρχειοθέτης»
(διηγήματα) ΙΟΥΝΙΟΣ

Ο αναγνώστης δεν είναι ποτέ βέβαιος για ποιό πράγμα ακριβώς μιλάει ο συγγραφέας, που ανυπόκριτα εμφανίζεται ως αφηγητής της ιστορίας. Η αβεβαιότητα αυτή δεν έχει καμιά σχέση με την κρυστάλλινη διαύγεια του λόγου. Προκύπτει από την επίμονα κατακτημένη, περίτεχνη αφηγηματική μέθοδο, βασικό γνώρισμα της οποίας είναι συνήθως ένας ουδέτερος τόνος δοκιμιακής γραφής ή χρονικού, κάτω από τον οποίο λειτουργεί αθόρυβα, σαν βραδυφλεγής εκρηκτικός μηχανισμός, ένα συναισθηματικά φορτισμένο επεισόδιο ή μια απροσδόκητη εξέλιξη της αφήγησης, που ανοίγει μιαν άλλη προοπτική.

ΣΠΥΡΟΣ ΤΣΑΚΝΙΑΣ

 

ΝΙΚΟΣ ΚΑΧΤΙΤΣΗΣ
«Ο ήρωας της Γάνδης»
φιλολογική επιμέλεια: Βίκτωρ Καμχής, Γιώτα Κριτσέλη,
επίμετρο: Ηλίας Γιούρης (μυθιστόρημα) ΙΟΥΛΙΟΣ

Το πρόσχημα του μυθιστορήματος είναι μια πλοκή κατασκοπευτικού δήθεν τύπου ή μια διασκεδαστική μάλλον παρωδία κατασκοπευτικού θρίλερ. Την ιστορία την αφηγείται ένας ανώνυμος αφηγητής, ένας άσημος γέρος γραφιάς των δικαστικών αρχείων της Γάνδης, ο οποίος στα νιάτα του έζησε, ως μέλος του υπηρετικού προσωπικού, στο σπίτι του «σατανικού» κατασκόπου Στοππάκιου Παπένγκους, ενός κακομαθημένου αρχοντόπουλου, που γλιστρά στην κατασκοπεία από αδυναμία, από ματαιοδοξία ή από μια νοσηρή δίψα δυνατών συγκινήσεων όντας ανίκανος να επιτύχει κάποιο συγκεκριμένο στόχο στη λογοτεχνική σκηνή, όπως φιλοδόξησε κάποτε ο ίδιος.

Όχι, δεν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ρεαλιστικό μυθιστόρημα τον Ήρωα της Γάνδης. Το αντίθετο συμβαίνει. Η επιστολική μορφή του μυθιστορήματος και η υφή του άγχους του αφηγητή γεννούν την υποψία ότι ο συγγραφέας γλιστρά σε ένα είδος εσωτερικής αυτοβιογραφίας ή ότι ο αφηγητής είναι μία ακόμη persona του.

ΣΠΥΡΟΣ ΤΣΑΚΝΙΑΣ

 

ΟΥΡΣΟΥΛΑ ΦΩΣΚΟΛΟΥ
«Ήσυχα να πας»
(νουβέλα)

Η Ολίβια και ο Θάνος ξεκινούν μια νέα ζωή στον πλανήτη Γκλίζε.

Στην τεχνολογικά εξελιγμένη αποικία του Έσπερου, που είναι χτισμένη μέσα σε οργιαστική βλάστηση, συμβιώνουν αρμονικά άνθρωποι από όλα τα μέρη του παλαιού κόσμου μαζί με ζώα και ανθρωποειδή. Μέσα στο κλίμα χαράς και ευφορίας που φαίνεται να διακατέχει τους κατοίκους της Γκλίζε, η Ολίβια είναι σκεπτική, σχεδόν μελαγχολική. Μια τυχαία συνάντηση με τον από χρόνια χαμένο θείο της, αλλά και η ανακάλυψη των καλά κρυμμένων υπόγειων λουτρών στο σύνορο με την απαγορευμένη ζώνη τη φέρνουν αντιμέτωπη με παράξενα οράματα. Ποιοι είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που συναντά όποτε βουτά στον πυθμένα των λουτρών;

Πίσω στη Γη, ένας νεαρός διανομέας βρίσκει νεκρό τον ηλικιωμένο παραλήπτη του δέματος που μεταφέρει, εξερευνά το διαμέρισμά του και ανακαλύπτει ένα γράμμα που απευθύνεται στον ίδιο.

Κινούμενη στην επικράτεια της επιστημονικής φαντασίας, η νουβέλα κρύβει στο κέντρο της την αναζήτηση του εαυτού και της μνήμης, διερευνά τα ρευστά όρια της ταυτότητας και συνάμα αγγίζει το μυστήριο του τέλους.

 

ΜΕΛΙΣΣΑ ΣΤΟΪΛΗ
«Απ ‘το μπαλκόνι να φύγεις! και άλλες ιστορίες» ΜΑΡΤΙΟΣ

Το βιβλίο Απ ̓ το μπαλκόνι να φύγεις! αποτελείται από 17 ιστορίες που διαδραματίζονται στη Θεσσαλονίκη.

Καθώς διαλύεται η πυκνή γαλακτώδης ομίχλη, που συχνά σκεπάζει την πόλη, παρακολουθούμε τις ζωές ανθρώπων που ζουν και δρουν στα Λουτρά Φοίνιξ, στο Λούνα Παρκ της ΔΕΘ, στον εξώστη του κινηματογράφου Ηλύσια, στις δυτικές συνοικίες, στο Λοιμοκαθαρτήριο της Καλαμαριάς, στον συνοικισμό Χιρς, στις συγκεντρώσεις των χριστιανικών σωματείων, στους προσφυγικούς καταυλισμούς, στις παραβαρδάριες περιοχές, γύρω από τα τείχη και το λιμάνι, σε λαϊκές ταβέρνες και στην πυρακτωμένη άσφαλτο.

Μια λοξή ματιά σε καθημερινές ιστορίες, όπου οι ήρωες καταποντίζονται, αναμετρώνται με τις κάθε είδους απώλειες, ψηλαφούν το υπερφυσικό, δοκιμάζουν τις αντοχές τους, αφήνονται, τέλος, στη μοίρα τους, και πουλούν μισοτιμής «Σουβενίρ ντε Σαλονίκ».

 

ΕΛΕΝΑ ΜΑΡΟΥΤΣΟΥ
«Το εξιλαστήριο θαύμα. Μια ιστορία σε πενήντα μία βαλίτσες»
(μυθιστόρημα) ΜΑΪΟΣ

Ένα ζευγάρι σε κρίση αναλαμβάνει την αναδοχή ενός έφηβου προσφυγόπουλου. Ο ερχομός του νεαρού Σομαλού θα ανακινήσει το παρελθόν του καθενός, φέρνοντας στην επιφάνεια τραύματα εκτοπισμού που φέρει η ιστορία τόσο του άνδρα όσο και της γυναίκας και θα δράσει ως καταλύτης στη σχέση τους. Πρόκειται για ένα πολυεστιακό μυθιστόρημα που παρακολουθεί τον «ξένο» διαδοχικά μέσα από τα μάτια καθενός από τα τέσσερα μέλη της οικογένειας προσφέροντάς μας μια σειρά από προβολές πάνω στο αινιγματικό, και μέχρι τέλους, απροσπέλαστο πρόσωπό του.

 

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΑΞΙΩΤΗΣ
«Συλλέκτης κάθε μίσους»
(μυθιστόρημα) ΙΟΥΝΙΟΣ

Ο Βασίλειος Βεντούρας ή Μπιλ είναι έγκλειστος σε σωφρονιστικό κατάστημα υψίστης ασφαλείας. Συνωστισμός, βία, βιασμοί, φόνοι, αποδράσεις: στοιχεία που συνθέτουν το σκηνικό σήψης των ελληνικών φυλακών. Θέλει να ιστορήσει τη ζωή του, να αφηγηθεί τις δέκα ζωές του, αλλά εκεί που νομίζει ότι κατέχει το θέμα, αυτό γλιστρά μέσα από τα δάχτυλά του και χάνεται, με κίνδυνο η ζωή του να μείνει αχαρτογράφητη. Θα γράψει εντέλει την αυτοβιογραφία του, με τον τρόπο που εκείνος επιθυμεί. Ορισμένοι θα επιχειρήσουν να την παραβιάσουν. Τα κλειδιά τους θα είναι πολλά, μα η πόρτα εισόδου θα σταθεί ανθεκτική στις παραβιάσεις.

 

ΑΝΤΩΝΗΣ ΙΟΡΔΑΝΟΓΛΟΥ
«Κινέζικα μαρτύρια»
(αφηγήματα) ΜΑΡΤΙΟΣ

«Κινέζικα μαρτύρια» είναι οι μικρές και μεγάλες Οδύσσειες Κινέζων ταξιδιωτών στην Ελλάδα μέσα από τις οποίες ο συγγραφέας προσπαθεί να φωτίσει τις ταξιδιωτικές συμπεριφορές αυτού του συχνά εκπληκτικού και συχνότερα ακατανόητου έθνους. Η συλλογή αυτών των αφηγήσεων δεν είναι ασφαλώς μια σπουδή κοινωνιολογίας των συμπεριφορών. Είναι περισσότερο ένας χαμογελαστός τρόπος να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε κάπως τους Κινέζους μας: φίλους, ταξιδιώτες, πελάτες και εσχάτως και συμπατριώτες. Οι περιπέτειες τους αυτές μοιάζουν με ένα μίνι ταξιδιωτικό οδηγό για έναν τόπο ο οποίος ακόμη ανακαλύπτεται, έναν οδηγό κατανόησης του Άλλου με χιούμορ και πάντα με καλή διάθεση.

Δέκα συν μια ιλαροτραγικές ιστορίες λοιπόν, οι οποίες, παρότι ακούγονται «κατασκευασμένες» ή υπερβολικές, είναι πέρα για πέρα αληθινές, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πως η ζωή πάντα θα συνεχίζει να ξεπερνάει την ανθρώπινη φαντασία.

 

«Πεζογραφία δωματίου ή Ημέρες εγκλεισμού»
επίμετρο: Αριστοτέλης Σαΐνης, Γιώτα Κριτσέλη ΙΟΥΝΙΟΣ

Στον τόμο περιλαμβάνονται δέκα κείμενα που διακρίθηκαν στον διαγωνισμό «Πεζογραφία δωματίου ή Ημέρες εγκλεισμού».
— Στην κατηγορία των συγγραφέων που έχουν εκδώσει ήδη άλλα βιβλία συμμετέχουν: Τάκης Γεράρδης, Λίλα Κονομάρα, Ολβία Παπαηλίου, Γιώργος Πολυμενάκος, Γεωργία Τριανταφυλλίδου.

— Στην κατηγορία των πρωτοεμφανιζόμενων συμμετέχουν: Σταμάτης Ζωχιός, Τζόσουα Μπάρλεϊ, Αλέκα Πλακονούρη, Χριστίνα Πλατή και Όλγα Αικατερίνη Φουντέα.

 

ΔΟΚΙΜΙΟ / ΠΟΙΗΣΗ

 

Β.Π. ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΗΣ
«Ο κουρασμένος της ηδονής. Εξομολογήσεις σε ελεύθερο ρυθμό»
φιλολογική επιμέλεια – επίμετρο: Αλεξάνδρα Σαμουήλ
(ποίηση / φιλολογικό δοκίμιο) ΑΠΡΙΛΙΟΣ

Ένα άγνωστο ποιητικό έργο του 1926, ξεχασμένο και από τον ίδιο τον ποιητή του, το οποίο βρέθηκε πρόσφατα και απροσδόκητα στο πλαίσιο ενός ερευνητικού προγράμματος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, αναδεικνύεται ως το πρώτο έργο γραμμένο σε πραγματικά μοντερνιστικό στίχο, που δημοσιεύτηκε στη γλώσσα μας σε αυτοτελή έκδοση. Βιβλίο εξαιρετικά ενδιαφέρον, αν λάβει κανείς υπόψη ότι ο ποιητής του (ηλικίας τότε 20 ετών) φαίνεται να έχει μιμηθεί στους στίχους του εικόνες και την ατμόσφαιρα της πόλης κάποιων από τα ποιήματα του Προύφροκ (1917) και της Έρημης χώρας του Έλιοτ (1922). Την επανέκδοση του έργου αυτού συνοδεύει εκτενής, διεισδυτική μελέτη της Αλεξάνδρας Σαμουήλ.

 

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ

 

Ηρώνδας, Μιμίαμβοι
εισαγωγή – μετάφραση – σημειώσεις: Θ. Κ. Στεφανόπουλος ΜΑΡΤΙΟΣ

 

Αρχαία δράματα για τη Νέα Σκηνή,
Σοφοκλέους, Αντιγόνη, Οιδίπους Τύραννος
εισαγωγή – μετάφραση – σημειώσεις: Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος ΜΑΪΟΣ

 

ΠΟΙΗΣΗ

 

ΠΑΥΛΙΝΑ ΜΑΡΒΙΝ
«Θαύματα στου Πολύφημου. Σονέτα για την πολυκατοικία μου – Σβήστε τους φάρους για τον Ιβάν Ισμαήλοβιτς»
(ποίηση και πεζά) ΜΑΡΤΙΟΣ

Μια πυρκαγιά από χέρι ακαταλόγιστο ξεσπά στου Πολύφημου, αποδεσμεύοντας τις ιστορίες των ενοίκων. Στο μεταξύ, ο ξένος διασχίζει τη χώρα στα σκοτεινά· επείγει όλοι να προστατεύσουν την πορεία του, κι ας μην τη γνωρίζει κανείς τους.

 

ΛΕΝΕΤΑ ΣΤΡΑΝΗ
«Άγονες γραμμές» ΜΑΡΤΙΟΣ

 

ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΜΑΛΑΝΟΣ
«Το ίχνος του άλλου» ΙΟΥΝΙΟΣ

Είναι η απόσταση η μόνη αλήθεια; Αυτό είναι το ερώτημα που διερευνά το ποιητικό έργο το Ίχνος του Άλλου.
Η παρουσία ή κάποιες φορές η απουσία, σίγουρα η απώλεια των άλλων, διαγράφει τον ορίζοντα της ανθρώπινης ζωής. Αν κάποιες φορές φαίνεται ότι η απόσταση από τον άλλον είναι η μόνη αλήθεια, ή ότι η απόσταση δεν γεφυρώνεται, ότι η απώλεια είναι οριστική και η απόγνωση η μόνη βεβαιότητα, κάποιες άλλες φορές ωστόσο η αίσθηση της προσέγγισης και ίσως μιας απόλυτης εγγύτητας πλημμυρίζει τον άνθρωπο.

Η ιχνηλάτηση της παρουσίας και της απουσίας του άλλου –και του εαυτού ως άλλου– είναι το ζητούμενο της πνευματικής ελευθερίας που νοηματοδοτεί τον κόσμο.

 

ΕΥΡΥΔΙΚΗ ΤΡΙΣΟΝ ΜΙΛΣΑΝΗ
«Μέρες στην βόρεια Ινδία…» ΙΟΥΛΙΟΣ

 

 

2