Τη σειρά δοκιμίων Altera Pars συνεχίζει ένα κείμενο της Βασιλικής Διαμαντή για το βιβλίο της “Οι φύλακες της λίμνης” που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2019 από τις εκδόσεις Ωκεανός.
Κείμενο: Βασιλική Διαμαντή
Ο άνθρωπος έχει ανάγκη στη ζωή του από γερές ρίζες και φτερά στο νου του. Οι ρίζες του είναι ότι θέλει ν’ αποκαλεί «πατρίδα» και οικογένεια, κι ας είναι απλά κάποιοι άνθρωποι που λαχταράνε για κείνον. «Χωρίς τους ανθρώπους σου όλοι οι τόποι είναι ξενιτιά. Πατρίδα είναι εκεί που θέλεις να ανήκεις, εκεί που άφησες κομμάτι της ψυχής σου φεύγοντας να τη φυλάει…». Με τα φτερά του νου θα ξεκινήσει το ταξίδι, θα φύγει, θα γυρίσει, θα πάει σε μέρη απάτητα και θα γευτεί όσα λαχτάρησε και ονειρεύτηκε. Χωρίς φτερά στο νου του δεν ονειρεύεται, δεν λαχταρά από πόθο και δε θα βγει στον δρόμο για ταξίδι…
Μιλήσαμε πολύ γι’ αυτό το βιβλίο… Από τον Ιούνιο που κυκλοφόρησε δεν έχω σταματήσει με κάθε ευκαιρία να μιλάω για τους «Φύλακες», τους ήρωες που στην πλάτη τους κουβάλησαν τραγικές ιστορικές στιγμές αυτής της χώρας. Για τις μυστηριώδεις πεταλούδες που κοσμούν το εξώφυλλο και μοιάζουν τόσο ψεύτικες αλλά είναι τόσο αληθινές. Ο ήχος από τον χορό τους στα σοκάκια του κάστρου των Ιωαννίνων και οι βουτιές τους στα νερά της λίμνης ηχούν στα αυτιά μου κάθε φορά που το αγγίζω… Το λάτρεψα αυτό το βιβλίο γιατί περιγράφει αληθινές ζωές, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι η Λογοτεχνία είναι η πιο τέλεια αναπαράσταση της πραγματικής ζωής.
Αν βάλω το χέρι στην καρδιά και ψάξω γιατί το έγραψα θα ξεπηδήσουν μέσα μου μυριάδες σκέψεις. Πολύ με τραβάει τελικά ο πόνος των ανθρώπων… Όχι από περιέργεια για το τι ακριβώς τους κάνει να πονάνε, αλλά γιατί θέλω να ξέρω τι είναι αυτό που τους κρατάει όρθιους την ώρα που πονάνε. Κι αυτά είναι που έψαξα να βρω βαθιά στις ψυχές των ηρώων.
Δυο άντρες είναι οι ήρωες μου, χαρακτήρες βγαλμένοι μέσα από την πραγματική ζωή και όχι από τη φαντασία, κουβάλησαν κι οι δυο στις πλάτες τους ασήκωτα βάρη από τη μέρα που γεννήθηκαν. Η Ιστορία δεν τους χάιδεψε, έπεσε πάνω τους με μανία και τους τσάκισε. Ο πόλεμος , η Κατοχή, η ξενιτιά, η έλλειψη της οικογένειας, η φτώχεια και η πείνα, οι διωγμοί των Εβραίων, είναι γεγονότα που όσοι τα έζησαν θα κουβαλάνε τα σημάδια τους για πάντα. Και οι δυο ήρωες το ίδιο. Ο ένας γεννημένος στο Καλπάκι Ιωαννίνων, μεγάλωσε στην απόλυτη φτώχεια παρέα με τους σκορπιούς, η ανάγκη του έδωσε φτερά για να πετύχει και να ζήσει τελικά μέσα στη χλιδή. Η ξενιτιά παλεύεται με την αγάπη των δικών σου, η μορφή της μάνας να τον περιμένει τον έσπρωξε όχι μόνο ν’ αντέξει αλλά και να πετύχει. Ο άλλος δεν έχει οικογένεια, δεν ξέρει την ταυτότητά του… Πως είναι να μην έχεις οικογένεια; νιώστε το λίγο μέσα σας και μέσα από τη ζωή αυτού του ανθρώπου. Σε κάνει κυνικό; Σκληρόκαρδο; Για ποιον αξίζει να πετύχεις;
Η ζωή τα βάζει όλα στη θέση τους και πληρώνει τα χρωστούμενα για τις ζωές που πάλεψαν γι’ αυτήν και την τίμησαν.
Οι άνθρωποι θα αγαπηθούν… Το καλό νικάει το κακό…
Η ζωή πάντα νικήτρια…
Ελπίζω ν’ αγγίξει τις καρδιές σας…
Η Βασιλική Διαμαντή γεννήθηκε στο χωριό Μαυραχάδες του Ν. Καρδίτσας. Σπούδασε Hλεκτρολόγος Mηχανικός και Μηχανικός Η/Υ στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.
Από το 2000 και μετά εργάζεται ως εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Διετέλεσε σύμβουλος Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού στα σχολεία της περιοχής της και υποστήριξε τις καινοτόμες και βιωματικές δράσεις στο χώρο των σχολείων.
Είναι αναπληρωματικό μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης Λογοτεχνών Β. Ελλάδος και του συλλόγου «Καρδιτσιωτών» Θεσσαλονίκης. Είναι παντρεμένη, έχει τρία παιδιά και ζει μόνιμα στη Νέα Μαγνησία Θεσσαλονίκης. Έχουν εκδοθεί τα μυθιστορήματά της: «Μοιραίες Παρεμβάσεις» τον Ιούνιο του 2015 και «Η Υφάντρα της Πόλης» τον Δεκέμβριο του 2016. «Οι Φύλακες της λίμνης» είναι το τρίτο της μυθιστόρημα που εκδίδεται.
Επιμέλεια: Γρηγόρης Δανιήλ
1