Το The Book.Gr  προτείνει για αυτόν τον μήνα δυο βιβλία των εκδόσεων Παπαζήση. Τη μελέτη της Φερενίκης Παναγοπούλου – Κουτνατζή «Οι σύγχρονες περιπέτειες της διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών» και το βιβλίο του Γεωργίου Ι. Σούρλα «Η Μαγνησία στους απελευθερωτικούς αγώνες του Έθνους».

 

Γράφει η Τόνια Κοτσοβέλου

 

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΦΕΡΕΝΙΚΗ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ- ΚΟΥΤΝΑΤΖΗ

ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΖΗΣΗ

 

Η μελέτη αποσκοπεί στην ηθικο-συνταγματική διερεύνηση της προβληματικής της διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών στην Ελλάδα. Εκκινεί με την ανάλυση του συνταγματικού, νομοθετικού και πρόσφατου νομολογιακού πλαισίου.

Στη συνέχεια αναζητεί την προσήκουσα λύση για την αλλαγή του τρόπου διδασκαλίας, αλλά και για την ενδεχόμενη μέθοδο καταγραφής του θρησκεύματος σε βάσεις δεδομένων, με άξονα τις νομολογιακές κατευθυντήριες γραμμές. Διατυπώνει κάποιες σκέψεις για το μέλλον αποδεσμευμένες από τις νομολογιακές απαιτήσεις.

Καταλήγει ότι η ελληνική νομολογία στην προσπάθειά της να επιλύσει το πολυσύνθετο πρόβλημα του περιεχομένου διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών ακύρωσε ένα πρόγραμμα Θρησκευτικών που ήταν μεν στη σωστή κατεύθυνση, έχρηζε όμως σημαντικής εκπαιδευτικής βελτιώσεως μέσω της αναμορφώσεως του παρεχόμενου εκπαιδευτικού υλικού και επέλεξε τη λύση της διδασκαλίας ενός ομολογιακού χαρακτήρα -προαιρετικού εν τοις πράγμασι- μαθήματος. Η επιλογή αυτή δεν είναι άμοιρη προβληματισμού και δύναται να οδηγήσει το μάθημα των Θρησκευτικών σε νέες περιπέτειες με άδηλη έκβαση. Ανησυχία εκφράζεται ότι θα αυξηθεί ο αριθμός των απαλλαγέντων και συνεπώς του θρησκευτικού αναλφαβητισμού.

Η στέρηση, όμως, της θρησκευτικής παιδείας στερεί τον μαθητή από ένα χρήσιμο εργαλείο κατανοήσεως του κόσμου εν γένει. Παράλληλα, η κατάργηση της διδασκαλίας της Ορθοδοξίας θα αποκόψει τον μαθητή από τις ρίζες του Ελληνισμού. Πέραν αυτού, σε ένα τόσο κοινωνικά και ηθικά διαφιλονικούμενο ζήτημα η προτεραιότητα λήψεως της αποφάσεως ανήκει κατά κύριο λόγο στον δημοκρατικά εκλεγμένο νομοθέτη σε αγαστή πάντοτε συνεργασία με την Εκκλησία, ενώ αντίστοιχα η ερμηνευτική αρμοδιότητα του δικαστή πρέπει να περιορίζεται στον έλεγχο των άκρων ορίων της νομοθετικής επιλογής. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Η Φερενίκη Παναγοπούλου – Κουτνατζή γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Νομική στο Εθνικό και Καποδιαστριακό Πανεπιστήμιο Aθηνών (βασικές σπουδές και μεταπτυχιακό δίπλωμα δημοσίου δικαίου), Δίκαιο και Δημόσια Υγεία στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Κατέχει διδακτορικό δίπλωμα στο Δημόσιο Δίκαιο και τη Βιοηθική από το Πανεπιστήμιο Χούμπολντ του Βερολίνου. Εργάζεται ως Νομική Ελέγκτρια στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα και διδάσκει Βιοηθική στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, Αθηνών και Πελοποννήσου. Έχει ερευνητικό έργο σε θέματα δημοσίου δικαίου, βιοηθικής και νέων τεχνολογιών.

 

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ι. ΣΟΥΡΛΑΣ

ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: Η ΜΑΓΝΗΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΖΗΣΗ

 

Οι τοπικές εορταστικές εκδηλώσεις της Θεσσαλίας, και ιδιαίτερα της Μαγνησίας, ως μέρος των γενικών εθνικών εκδηλώσεων για την διακοσιο-στή επέτειο από το απελευθερωτικό κίνημα των Ελλήνων κατά το 1821, ασφαλώς έχουν και πρέπει να έχουν έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα και μία ξεχωριστή σημασία. Το τέλος του απελευθερωτικού αυτού κινήματος και τα αποτελέσματά του, που ήρθαν ύστερα από μία δεκαετία περίπου από την έναρξή του, και η διεθνής αναγνώριση και κατοχύρωσή του, ειδικά για την θεσσαλική Μαγνησία δεν ήταν η αναμενόμενη.

Παρά την μεγάλη συμμετοχή της στον αγώνα αυτόν, ισάξια, τουλάχιστον και ισότιμη με την συμμετοχή των άλλων περιοχών της Ελλάδας, η συμμετοχή της Μαγνησίας στο μερίδιο της νίκης δεν ήταν ανάλογη των αγώνων, αν εξαιρέσουμε το γεγονός της συμπερίληψης στο ελεύθερο ελληνικό κράτος ενός μικρού μόνο τμήματος της περιοχής Αλμυρού, νοτιότερα της Σούρπης και των βορείων Σποράδων. Αν, επομένως, γιορτάζαμε και πανηγυρίζαμε με την ευκαιρία της συμπλήρωσης διακοσίων χρόνων από την απελευθέρωση της Ελλάδας, η συμμετοχή της Μαγνησίας στις εορταστικές αυτές εκδηλώσεις θα ήταν χωρίς νόημα, αφού αυτή παρέμεινε σκλαβωμένη. Γιορτάζουμε όμως και πανηγυρίζουμε με την ευκαιρία της συμπλήρωσης διακόσια χρόνων όχι από το τέλος αλλά από την έναρξη αυτού του απελευθερωτικού αγώνα. Και αυτό είναι ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό και μεγαλειώδες γνώρισμα της ελληνικής φυλής.

Οι Έλληνες γιορτάζουμε πάντοτε την έναρξη και όχι το τέλος του κάθε αγώνα μας. Γιορτάζουμε την αρχή του «πανηγυρού», γιατί «πανηγύρι» είναι για τους Έλληνες ο αγώνας για την λευτεριά τους. Αγνοούμε σχεδόν εντελώς την ημέρα της απελευθέρωσής μας από την γερμανοϊταλική κατοχή. Γνωρίζουμε όμως πολύ καλά και πανηγυρίζουμε την αρχή του αγώνα αυτού και θεωρούμε εθνική γιορτή, την 28 Οκτωβρίου. Αγνοούμε και δεν πανηγυρίζουμε και δεν εορτάζουμε την ημέρα της απελευθέρωσής μας από τους Τούρκους, που οι περισσότεροι δεν την γνωρίζουμε. Γιορτάζουμε αντιθέτως το 1821, την αρχή του απελευθερωτικού αυτού αγώνα. Τιμή και δόξα αποδίδουμε στους εθνικούς μας αγώνες και αγωνιστές αυτών. Και οι απελευθερωτικοί αγώνες των κατοίκων της Μαγνησίας υπήρξαν πολλοί και πριν και κατά και μετά τον αγώνα του 1821. Όλοι αυτοί οι απελευθερωτικοί αγώνες, πριν, κατά και μετά τον αγώνα του 1821, συνετέλεσαν στην επίτευξη του τελικού αποτελέσματος για την Μαγνησία που επήλθε κατά το 1881. Και όλους αυτούς τους αγώνες τιμούμε, για όλους είμαστε υπερήφανοι και για όλους πανηγυρίζουμε και συνεορτάζουμε με όλους τους Έλληνες, με την ευκαιρία της διακοσιοστής επετείου του αγώνα του 1821.

Η πραγματικότητα αυτή αποδίδεται σαφέστατα πρωταρχικά με τον πολύ σοφά επιλεγμένο τίτλο τούτου του βιβλίου από τον συγγραφέα του: «Η Μαγνησία στους απελευθερωτικούς αγώνες του Έθνους», έστω και αν το βιβλίο αυτό είναι μία «επετειακή» έκδοση, όπως χαρακτηρίζεται από τον ίδιο τον συγγραφέα, για τον εορτασμό των διακοσίων χρόνων από τον συγκεκριμένο αγώνα του 1821. Με πολλή σύνεση ρυθμίστηκε από τον συγγραφέα η αρχιτεκτονική δομή του βασικού κορμού της ύλης του βιβλίου αυτού για να ανταποκρίνεται σ’ αυτούς τους σκοπούς του, με τον ανάλογο καταμερισμό των απελευθερωτικών αυτών αγώνων σε τρεις περιόδους, την «πριν», την «κατά» και την «μετά» το 1821. […] (Από τον πρόλογο του Β.Κ. Κοντονάτσιου)

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Ο Γεώργιος Ι. Σούρλας γεννήθηκε στο Βελεστίνο της Μαγνησίας. Είναι οφθαλµίατρος, διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης. Εξελέγη εννέα φορές βουλευτής µε τη Νέα Δηµοκρατία στον νοµό Μαγνησίας. Διετέλεσε Υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων την περίοδο 1990-1992. Εξελέγη Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων το 2004 και Α΄ Αντιπρόεδρος το 2007. Διετέλεσε σύµβουλος του Προέδρου της Νέας Δηµοκρατίας για θέµατα Διαφάνειας από το 2010 µέχρι το 2014. Διετέλεσε Γενικός Γραµµατέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωµάτων του Υπουργείου Δικαιοσύνης την περίοδο 2012-2015.

Στο πλαίσιο της πολυετούς κοινοβουλευτικής του θητείας έχει διατελέσει, µεταξύ άλλων, Πρόεδρος: • της Επιτροπής Δεοντολογίας της Βουλής • της Επιτροπής Οµάδων Φιλίας του Κοινοβουλίου • της Παγκόσµιας Διακοινοβουλευτικής Ένωσης Ελληνισµού • του Αντιναρκωτικού Μετώπου • του Ινστιτούτου Ντε Κίρικο.

Είναι Πρόεδρος του Ινστιτούτου Διαβαλκανικής Συνεργασίας «Ρήγας Βελεστινλής» και της Ένωσης Τέκνων, Συγγενών και Φίλων Πεσόντων κατά το Έπος 1940-41.

 

 

0