Το The Book.Gr  προτείνει για αυτόν τον μήνα το βιβλίο του Νίκου Γ. Μοσχονά “Racconti Borghesi: Αστικά διηγήματα” από τις εκδόσεις Δωδώνη και το βιβλίο του Μάνθου Σκαργιώτη “Ουμπούντου” από τις εκδόσεις Διόπτρα.

 

Γράφει η Τόνια Κοτσοβέλου

 

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΝΙΚΟΣ ΜΟΣΧΟΝΑΣ

ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: Racconti Borghesi – Αστικά διηγήματα

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΔΩΔΩΝΗ

«Συνόδεψε την Έλσα μέχρι το σπίτι-της· έμενε στο κέντρο. Έπειτα πήρε ένα ταξί. Ο δρόμος είχε κίνηση· άνθρωποι που κινούνταν προς τη μία και την άλλη κατεύθυνση, μια συνεχής ροή, καθημερινή, συνηθισμένη. Ο νους-του γύρισε στην ορχήστρα, μια ορχήστρα κι ο κόσμος, με πρώτα βιολιά, μαέστρους και σολίστες που υπάρχουν επειδή υπάρχουν τα ανώνυμα έγχορδα, τα ανώνυμα κρουστά και πνευστά, τα ανώνυμα φαγκότα, που κάνουν τον κόσμο να προχωρεί και τα κουδουνάκια του Θωμά που τον ξυπνούν θυμίζοντάς-του να ζει.» (Το φαγκότο)

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Ο Νίκος Γ. Μοσχονάς είναι Ιστορικός, ομ. Διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και επίτιμος ερευνητής στο Κολλέγιο Royal Holloway του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Υπήρξε ερευνητής του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας. Έχει ανασυγκροτήσει το Ιστορικό Αρχείο της Κεφαλονιάς και πραγματοποιήσει πολλές ερευνητικές επιστημονικές αποστολές σε αρχεία της Ελλάδας και του Εξωτερικού. Στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, πέρα από την ερευνητική του δραστηριότητα, οργάνωσε και διευθύνει το Φροντιστήριο Ιστορικών Επιστημών με σκοπό τη μετάδοση εξειδικευμένων γνώσεων σε νέους επιστήμονες. Είναι επίσης επιστημονικός υπεύθυνος του προγράμματος “Αρχαιολογία της πόλης των Αθηνών” (www.eie.gr/archaeologia). Δίδαξε στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μελετά τις σχέσεις του βυζαντινού και του νεότερου Ελληνισμού με τη Δύση και στο συγγραφικό έργο του περιλαμβάνονται πολλές επιστημονικές μελέτες και άρθρα στα ελληνικά, ιταλικά, αγγλικά, ενώ μελέτες του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά και γερμανικά. Παράλληλα, ασχολείται με την κριτική εικαστικών τεχνών και το δοκίμιο και έχει μεταφράσει έργα ξένων συγγραφέων (Lorca, Machiavelli, Neruda, Pavese, Pirandello, Prevert, Puppa, Wilde και άλλων). Ξένα θεατρικά έργα σε δική του μετάφραση έχουν παρουσιαστεί από σκηνής. Για το έργο του έχει τιμηθεί από την Ιταλική Δημοκρατία με τη διάκριση του Cavaliere.

 

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΜΑΝΘΟΣ ΣΚΑΡΓΙΩΤΗΣ

ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: ΟΥΜΠΟΥΝΤΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΔΙΟΠΤΡΑ

Ουμπούντου: Είμαι, επειδή είμαστε Ο Δονάτος Λένης μεγάλωσε στην ελληνική κοινότητα της Νότιας Αφρικής τα χρόνια του απαρτχάιντ. Όταν ενηλικιώθηκε, επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου ένας συγγενής του βιαζόταν να του κληροδοτήσει ένα αγρόκτημα. Ο Δονάτος, ανυποψίαστος, ξεκινάει να φτιάχνει την τύχη του δουλεύοντας το κτήμα, χωρίς να γνωρίζει ότι η γη του έχει πάνω της την κατάρα μιας όμορφης γυναίκας.

Σήμερα, μερικές δεκαετίες μετά, ο Δονάτος έχει γίνει ευυπόληπτο μέλος της τοπικής κοινωνίας και απασχολεί στην αγροτική του επιχείρηση μετανάστες από τη Σομαλία και το Μπανγκλαντές. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν χαρτιά και δουλεύουν σε κακές συνθήκες, αλλά ο Δονάτος προσπαθεί να τους φέρεται με κάποια ανθρωπιά.

Μια δυσοίωνη ανακάλυψη στο χώμα ξυπνάει ένστικτα και αδιόρατους φόβους, ενώ δίπλα στο κτήμα μέσα σε τριβόλια και λιθάρια γεννιέται ένας έρωτας, ανάμεσα σ’ έναν δικό μας και μια «ξένη». Το τέλος της αγροτικής σεζόν σημαδεύει η απαγωγή ενός βρέφους στη διπλανή πόλη και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποιον θα διαλέξει, τελικά, η κατάρα της όμορφης γυναίκας. Γιατί ο κύκλος πρέπει να κλείσει…

Γεγονότα σημερινά και παλιά, δικά μας και ξένα, συνυφαίνονται σε μια συναρπαστική ιστορία με φόντο μια πολυπολιτισμική Ελλάδα, που άλλες φορές δεν έχει μνήμη και άλλες φορές δεν ξεχνάει.

Κάποτε ένας κοινωνικός ανθρωπολόγος βρέθηκε σε χωριό της Αφρικής. Κατά τη διάρκεια των ερευνών του για τη συμπεριφορά των ανθρώπων της περιοχής, πρότεινε σε μια ομάδα παιδιών το ακόλουθο παιχνίδι. Έβαλε κάτω από ένα δέντρο ένα καλάθι γεμάτο με φρέσκα και λαχταριστά φρούτα. Όποιο παιδί, σε αγώνα δρόμου, θα έφτανε πρώτο στο καλάθι θα κέρδιζε όλα τα φρούτα. Μόλις έδωσε το σύνθημα να ξεκινήσει ο αγώνας, τα παιδιά κρατήθηκαν από τα χέρια και πήγαν στο τέρμα ενωμένα. Ξαφνιασμένος ο ανθρωπολόγος τα ρώτησε γιατί παραβίασαν τους όρους του παιχνιδιού. Εκείνα απάντησαν: «Ουμπούντου». Δηλαδή, «υπάρχω, γιατί υπάρχουμε». Αλλιώς, «δεν μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι, αν έστω κι ένας από εμάς είναι λυπημένος».

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Ο Μάνθος Σκαργιώτης γεννήθηκε στο χωριό Μονολίθι Ιωαννίνων το 1952. Σπούδασε φιλολογία. Ζει στην Αθήνα. Μυθιστορήματα: Το Λαθραίο (Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991), Η Αλάνα με τις Ακονόπετρες (Δωρικός, Αθήνα 1995), Ουδέτερη Ζώνη (Κέδρος, Αθήνα 1995), Δώδεκα Μήνες, Δεκατρία Φεγγάρια (Εμπειρία Εκδοτική, Αθήνα 2001), Το Παρελθόν Επιστρέφει από τον Άλλο Δρόμο (Εμπειρία Εκδοτική, Αθήνα 2004), Ένα Κλειδί, Τρεις Πόρτες (Μεταίχμιο, Αθήνα 2009), Στο Δρόμο των Αρωμάτων (Διόπτρα, Αθήνα 2015), Ουμπούντου (2019). Ποιήματα: Ματωμένοι Σάρακες (Κριτήριο, Αθήνα 1974), Στο Ρυθμό της Κύπρου (ιδιωτική έκδοση, Γιάννινα 1978). Δημοσίευσε, επίσης, εισαγωγικές μελέτες για το έργο του Κ. Θεοτόκη, του Κ. Κρυστάλλη και του Γ. Κο­τζιούλα, καθώς και «πορτρέτα» Ηπειρωτών δημιουργών. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα ιταλικά.

 

 

0