Το The Book.Gr προτείνει για αυτή την εβδομάδα τρία υπέροχα βιβλία. Το “Φονικό στη Μεγάλη Εκκλησία” του Τεύκρου Μιχαηλίδη από τις εκδόσεις Πόλις, στην επιλογή των νέων κυκλοφοριών. Τη “Ρεαλιστική Τριλογία” του Machado De Assis, από τις εκδόσεις Gutenberg στις κλασικές επιλογές και τη συλλογή ερωτικών ποιημάτων και τραγουδιών του Bertolt Brecht, συγκεντρωμένα υπό τον τίτλο “Η Αποπλάνηση των Αγγέλων” από τις εκδόσεις Δωδώνη, στις ποιητικές διαφοροποιήσεις.

 

 

Α} Νέες κυκλοφορίες |Τεύκρος Μιχαηλίδης “Φονικό στη Μεγάλη Εκκλησία”

 

“Εποχές σαν αυτήν του Ιουστινιανού έχουν για μένα ξεχωριστό ενδιαφέρον. Όχι τόσο για τη λάμψη του νέου χρυσού αιώνα που ανατέλλει, όσο για τη μελαγχολία του παλιού κόσμου που σβήνει και χάνεται για να δώσει τη θέση του στη νέα εποχή…”  και πράγματι το νέο βιβλίο του Τεύκρου Μιχαηλίδη κρύβει ένα ολόκληρο κόσμο κάπου εκεί στα χρόνια του χρυσού Βυζαντινού αιώνα. Την ώρα που η  αρχαία φιλοσοφία πεθαίνει, κληροδοτώντας όμως στον καινούργιο κόσμο την κατακτημένη σοφία της: τη γεωμετρία και τη μηχανική της. Χωρίς αυτές, θαύματα όπως ο Ναός της Αγίας του Θεού Σοφίας δεν θα έπαιρναν ποτέ σάρκα και οστά. Στο προσκήνιο αυτής της ιδιόμορφης σύγκρουσης, ο μύθος εκτυλίσσεται μέσα από σκάνδαλα, καταχρήσεις, μισαλλοδοξία και, κυρίως, μέσα από την αιώνια πάλη για εξουσία.

 

“Η σημερινή σχολή των Αθηνών δεν αποτελεί απειλή, ούτε για τη μία και μοναδική αληθινή πίστη στον Κύριο, ούτε για την ενότητα της αυτοκρατορίας. Όσοι διδάσκουν και όσοι φοιτούν εκεί, ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων, ενδιαφέρονται μόνο να γνωρίσουν, να κατανοήσουν και να διατηρήσουν όλη τη συσσωρευμένη αρχαία σοφία για να τη θέσουν, όποτε και όπως αυτό τους ζητηθεί, στην υπηρεσία του βασιλείου και του θεόπεμπτου Αυτοκράτορα του”, κατέληξε (η Θεανώ).

 

Ιστορικά πρόσωπα όπως ο Ιουστινιανός ή η Θεοδώρα και ο Ισίδωρος μπλέκονται με ήρωες που έχουν δημιουργηθεί για να αναβιώσουν μια εποχή τόσο μακρινή όπου όμως οι ανθρώπινες αδυναμίες και το κυνήγι της εξουσίας είναι ο κρίκος επικοινωνίας με το σήμερα.

 

 

Β} Κλασικά κι αγαπημένα |Machado De Assis “Ρεαλιστική τριλογία”

 

Ο Joaquim Maria Machado de Assis (1839-1908) είναι ο επιφανέστερος Βραζιλιάνος συγγραφέας του 19ου αιώνα κι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της βραζιλιάνικης λογοτεχνίας  όλων των εποχών. Στην ρεαλιστική τριλογία, που αποτελείται από τα μυθιστορήματα: Μεταθανάτιες αναμνήσεις του Μπρας Κούμπας, Κίνκας Μπόρμπα, και Δον Κασμούρο ο σκηνικός τους χώρος είναι το Ρίο Ντε Τζανέιρο, όπου όλες οι συνοικίες φιλοξενούν τους ήρωες της τριλογίας ανιχνεύοντας την πολιτιστική ζωή της εποχής του συγγραφέα.

 

“Μάθετε λοιπόν πως άφησα την τελευταία μου πνοή στις δύο η ώρα το απομεσήμερο, μια Παρασκευή του Αυγούστου του έτους 1869, στο ωραίο μου εξοχικό στο Κατουμπί…πέθανα από πνευμονία, όμως αν πω στον αναγνώστη πως η αιτία του θανάτου δεν ήταν η πνευμονία αλλά μια ιδέα χρήσιμη και μεγαλοπρεπής, ίσως να μη με πιστέψει, παρόλο που είναι η αλήθεια. Γι’ αυτό θα τους εκθέσω εν συντομία το γεγονός”. 

 

Ένας μετά θάνατον αφηγητής, ένας εκκεντρικός φιλόσοφος με τον συνονόματο σκύλο του, ένας παραλίγο κληρικός που εξιστορεί το μοιραίο πάθος του και μια πλειάδα γοητευτικών γυναικών, με κορωνίδα την αινιγματική Καπιτού, πρωταγωνιστούν στην τριλογία που υπογράφει ο επιφανέστερος Βραζιλιάνος συγγραφέας όλων των εποχών. (Από το οπισθόφυλλο)

 

 

Γ} Ποίηση – Δοκίμιο – Ιστορία |Bertolt Brecht “Η Αποπλάνηση των Αγγέλων”

Κάθε φορά που βλέπω αυτόν τον άντρα

 

Κάθε φορά

που βλέπω αυτόν τον άντρα

δεν είναι πιωμένος και

έχει το παλιό του γέλιο

σκέφτομαι: πάμε καλύτερα.

Έρχεται η άνοιξη, μια ωραία εποχή

ο χρόνος που φευγάτος ήταν

γύρισε πάλι

η αγάπη ξανά, όπου να ‘ναι

θα ‘μαστε πάλι σαν πρώτα.

 

Οι σχέσεις του Μπρεχτ με γυναίκες από τη νεανική και την ώριμη του ηλικία διατρέχουν τις σελίδες του βιβλίου παράλληλα με τα  ιστορικά και κοινωνικά συμβάντα της εποχής του, όπως η εκπόρνευση του έρωτα στη μεσοπολεμική Γερμανία. Συναισθήματα του ποιητή βαλμένα σε ένα κάδρο της εποχής του δοσμένα κάτω από τις προσταγές της αποπλάνησης.

“…όπως η πολιτική ποίηση του Μπρέχτ παραπέμπει στο κοινωνικό της αντικείμενο, την κοινωνική πράξη, έτσι και η ερωτική του ποίηση παραπέμπει στο ερωτικό αντικείμενο και την ερωτική πράξη” (από την εισαγωγή του μεταφραστή)

 

 

1