Μύριζε βλέννα και αίμα η ανάγκη της/και βύζαινε./Κι όταν τα δικά της δόντια στα χείλη του/ακόνιζε/έσκαβε η φωνή του Πατέρα/στα αυτιά του/”Ελέησε”./Τις αισθήσεις του έχανε./Αυτή τα πρωινά/περίτεχνα κουκούλια έπλεκε/σε νυχτερινά παζάρια τα διέθετε./Πάντα επέστρεφε σε αυτόν για την αφαίμαξη./”Ελέησε” βογκούσε και μετρούσε συσπάσεις./Ωστικό κύμα στο επέκεινα./Διάφανος./Άσπρη ψίχα αντίδωρο. [HIRUBO MEDICINALIS]Read More →

By:
On: