“Θα ήταν δυνατό ένα τέτοιο τέλος: Να βρεθώ κάπου σε μια κορυφή, και σε μια νύχτα με Περσείδες, διάττοντες ενός κομήτη που μας έρχεται από τον μακρινό αστερισμό του Περσέα κάθε Αύγουστο. Να χαθώ και να πέσω κι εγώ μέσα σε έναν αστεροειδή, να ξαναγίνω μια ύλη κοσμική. Να αδελφωθώ με το σύμπαν και με ό,τι συμβαίνει σε αυτό”.
Γιάννης Δάλλας “Να βγω από μένα”, Γ. Δουατζή, 2013, εκδόσεις Καπόν
Μία από τις σημαντικότερες μορφές των Γραμμάτων μας, ο ποιητής, δοκιμιογράφος, δάσκαλος, Γιάννης Δάλλας άφησε σήμερα την τελευταία του πνοή στις οκτώμισι το πρωί. Έφυγε στα ενενήντα έξι του χρόνια, ήρεμος, με πλήρη πνευματική διαύγεια, με τα αγαπημένα μέλη της οικογένειάς του κοντά του.
Γεννήθηκε το 1924 στη Φιλιππιάδα της Πρέβεζας. Σπούδασε κλασική φιλολογία στην Αθήνα. Υπηρέτησε στη μέση και στην ανώτατη εκπαίδευση. Καθηγητής της Νεοελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου.
Εξέδωσε είκοσι ποιητικές συλλογές, τέσσερα πεζογραφήματα, τριάντα πέντε μελέτες-δοκίμια, δώδεκα μεταφράσεις της Αρχαιοελληνικής Γραμματείας και δεκάδες κριτικές .
Έργα του μεταφράστηκαν Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Ρωσικά, Ιταλικά, Αλβανικά.
Δεκάδες διαλέξεις έδωσε σε Τμήματα Μεταβυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του εξωτερικού (Μιλάνο, Κατάνια, Βενετία, Στρασβούργο, Βουδαπέστη, Μόσχα, Τυφλίδα, κλπ.)
Για το έργο του έγιναν πολλές διδακτορικές διατριβές και μελέτες.
Τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο κριτικής-δοκιμίου (1987), το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του (1999), το Βραβείο δοκιμίου Ιδρύματος Π. Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών (2009)
Το αρχείο με τα χειρόγραφα του, βρίσκεται στα Ιστορικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη.
1