«…ούτε παινεύω τους συμπατριώτες μου ούτε τους κατακρίνω, σας λέω απλώς ότι θα υπερασπιστούν τον εαυτό τους και, είτε με την εξυπνάδα είτε με την βλακεία, δεν θα δεχτούν προσβολές, κι αν δεν κατανοείτε και σας ενδιαφέρει πως συμβαίνουν ανάλογα πράγματα, τότε έχω να σας διηγηθώ κάτι περί σιδερένιας θέλησης».Read More →
«Αυτό το σπίτι κι αυτοί οι άνθρωποι, σκεφτόμουν συνέχεια. Αυτό το σπίτι κι αυτοί οι άνθρωποι. Ποιοι στο διάολο είναι, τέλος πάντων; Δεν την γνώριζα την Άιρις. Σάμπως όμως γνώριζα και κανένα τους; Στ’ αλήθεια; Βαθιά; Στη σάρκα, το αίμα, τα κόκκαλα και το μεδούλι τους;» Το βιβλίο «ΚάτιRead More →
«…ένα παιδί είναι πραγματική μάχη. Η μάχη για το μέλλον. Μια μάχη που υπήρχε και θα υπάρχει πάντα». Ο Γκασπάρ Κουτάνς και η Μάντλιν Γκριν, δυο εκ διαμέτρου διαφορετικές οντότητες, θα σχηματίσουν ένα απίθανο ντουέτο ντετέκτιβ στο βιβλίο του Guillaume Musso «Ένα διαμέρισμα στο Παρίσι» που κυκλοφορεί στη χώραRead More →
“Ο κόσμος είχε πάψει πλέον να ενδιαφέρεται για τα τέρατα στον κινηματογράφο και τ’ αναζητούσε με τρόμο στις ντουλάπες του, κάθε φορά που επέστρεφε στο σπίτι”. «Όπου βία πάρεστι, ουδέν ισχύει νόμος», αυτή η ρήση που αποδίδεται στον Μένανδρο και καλύπτει πολλαχώς το φάσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας ανά τουςRead More →
Σε ένα κρύο και σκοτεινό δάσος πριν πολλά πολλά χρόνια ζούσε ένα άτεκνο ζευγάρι. Η πείνα και οι κακουχίες ήταν καθημερινότητά του καθώς οι καιροί ήταν δύσκολοι και ο πόλεμος είχε σκιάσει τις μέρες. Γι’ αυτό η γυναίκα του ξυλοκόπου παρακαλούσε συνεχώς τον Θεό του τρένου για ένα πολύτιμο φορτίοRead More →
«Το αρκτικό γλαρόνι κάνει το μεγαλύτερο μεταναστευτικό ταξίδι απ’ όλα τα ζώα. Πετάει από την Αρκτική ως την Ανταρκτική κι έπειτα πάλι πίσω μέσα σ’ ένα χρόνο»Read More →
«Τα πρωινά τα λόγια /δείχνουν ευτυχή και ανάλαφρα,/μα άλλη είναι η αλήθεια./Στις δροσερές αγκάλες τους,/κάτω από τα γιασεμιά και τα τριαντάφυλλα,/κουβαλούν τα εμπύρετα λόγια της νύχτας./Εγώ μονάχα βλέπω/πως τρέμουν τα χεράκια τους». [Τα πρωινά λόγια]Read More →
“(Εκείνο) το χέρι που ήταν λερωμένο απ’ τα μελάνια, το χέρι που είχε σημειώσει μια φορά πάνω του έναν αριθμό τηλεφώνου που ήταν επείγον, το χέρι που άλλαζε τις ταχύτητες στο αυτοκίνητο όταν μας πήγαινε εκδρομές το καλοκαίρι, το χέρι που κρατούσε τον αναπτήρα και άναβε το τσιγάρο όταν δενRead More →
Με φόντο μια Ευρώπη που σπαράσσεται από τον υπόγειο οικονομικό πόλεμο μεταξύ των κρατών-μελών της, ο Μάρλοου, ερευνητής της Υπηρεσίας Εξιχνίασης Σκοτεινών Υποθέσεων, επιβιβάζεται σε ένα τρένο με προορισμό την Άγρα… Αυτές είναι οι πρώτες γραμμές που θα διαβάσει ο αναγνώστης στο οπισθόφυλλο από το πρώτο μυθιστόρημα του Θεόδωρου ΕσπίριτουRead More →
«Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΝΤΑΝΚΑΝ ΝΤ’ ΙΝΟΣΕΝΤΣΙΟ, ΔΕΚΑΕΞΙ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ. Η φωτογραφία του Ντάνκαν από το σχολικό λεύκωμα του λυκείου ήταν σαν να την κοιτούσε. Τόσο χαριτωμένο αγόρι. Εκείνο το αυθόρμητο χαμόγελο, ο Ντάνκαν χωρίς ίχνος θλίψης, ούτε ειρωνείας».Read More →
