“Νιώθω το αίμα να κυλά στις εσοχές των νυχιών μου. Έναν γλυκό πόνο που πασχίζει να διώξει την ένταση της στιγμής. Δεν έπρεπε, μαμά. Δεν έπρεπε“.Read More →

Μύριζε βλέννα και αίμα η ανάγκη της/και βύζαινε./Κι όταν τα δικά της δόντια στα χείλη του/ακόνιζε/έσκαβε η φωνή του Πατέρα/στα αυτιά του/”Ελέησε”./Τις αισθήσεις του έχανε./Αυτή τα πρωινά/περίτεχνα κουκούλια έπλεκε/σε νυχτερινά παζάρια τα διέθετε./Πάντα επέστρεφε σε αυτόν για την αφαίμαξη./”Ελέησε” βογκούσε και μετρούσε συσπάσεις./Ωστικό κύμα στο επέκεινα./Διάφανος./Άσπρη ψίχα αντίδωρο. [HIRUBO MEDICINALIS]Read More →

Η τρίτη ποιητική συλλογή του  Νίκου Φρατζέτη με τίτλο “Η χαρτοπετσέτα” κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες από τις εκδόσεις Κίχλη.  Μέσα από τα 30 ποιήματα της συλλογής ο Νίκος Φρατζέτης συνομιλεί με τη ζωή και τις διάφορες εκφάνσεις της: τη θλίψη, τη χαρά, τον πόνο, τον φόβο, την ελπίδα, μα πάνωRead More →

Ο Λευτέρης Καντζίνος γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα, όπου μεγάλωσε και σπούδασε Ιστορία.  Έχει εργαστεί σε οίκο επιστημονικών εκδόσεων με αντικείμενο την επιμέλεια κειμένων επί μία τετραετία. Επίσης, έχει διατελέσει επικεφαλής περιοδικών εκδόσεων λαογραφικού ενδιαφέροντος για περισσότερο από 10 χρόνια και έχει δημοσιεύσει περί τις 140 ιστορικές έρευνες στον περιοδικόRead More →

Το 1979 κυκλοφορεί τα πρώτα του βιβλία («Κάποτε στην Ποντικούπολη», «Η Γη το σπίτι μου – Έξι παραμύθια »,«Ο Φωκίων ήταν ελάφι»). Στα 40 χρόνια που μεσολάβησαν, ο Μάνος Κοντολέων έχει ασχοληθεί με όλα τα είδη του πεζού λόγου γράφοντας για παιδιά, εφήβους και ενήλικες. Το όνομα του έχει συνδεθείRead More →

Ο Σωτήρης Ριζας, διευθυντής ερευνών στο Κέντρο Έρευνας της Ιστορίας του Νεώτερου Ελληνισμού της Ακαδημίας Αθηνών στο πρόσφατο βιβλίο του “1909: Η μετάβαση της Ελλάδας στον 20ο αιώνα”, που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες από τη σειρά του Μεταιχμίου “Χρονιές που σημάδεψαν τη νεοελληνική ιστορία” παρουσιάζει τα ιστορικά γεγονότα των αρχώνRead More →

“Πριν από χρόνια, ανακατεύοντας τη βιβλιοθήκη της παιδικής μου ηλικίας, ανέσυρα το απολυτήριο της μαμάς μου μέσα από ένα βουνό ασπρόμαυρων φωτογραφιών. Τότε το πρόσεξα. Πλάι στο όνομα του δικού της μπαμπά και πάνω από τον άριστο βαθμό υπήρχε η ένδειξη επάγγελμα εργάτης…”Read More →

“Του πρόσφερε τεράστια απόλαυση να την παρακολουθεί από κάποια απόσταση, μειδιώντας κρυφά με τη σκέψη ότι αν εκείνη γνώριζε πόσο αφοσιωμένος ήταν στον σκοπό του, να την παρατηρεί με προσήλωση, σίγουρα όλη η γαλήνη του κόσμου που έμοιαζε να ‘χει συγκεντρωθεί σε κάθε έκφραση του προσώπου της θα εξαφανιζόταν. ΘαRead More →

“Φορούσε τη στολή του κλόουν και επισκεπτότανε νοσοκομεία και ιδρύματα, που φιλοξενούσαν παιδιά με ανίατες ασθένειες ή ειδικές ανάγκες. Το έκανε αυτό τα τελευταία δέκα χρόνια και πάντοτε με την καρδιά του. Παρόλο που την ημέρα κουραζότανε από την συνεχόμενη ορθοστασία στη δουλειά του… Παρόλο που τα έφερνε δύσκολα βόλταRead More →